സുനിൽ ഉപാസന | Sunil Upasana
സുനിൽ ഉപാസന | Sunil Upasana
തൃശൂർ ജില്ലയിൽ, ചാലക്കുടിക്കു അടുത്തുള്ള കക്കാട് ഗ്രാമത്തിൽ ജനനം. കമ്പ്യൂട്ടർ എൻജിനീയറിങ്ങിൽ ത്രിവൽസര ഡിപ്ലോമ. ഫിലോസഫിയിൽ ബിഎ ബിരുദം. പുസ്‌തകങ്ങൾ — കക്കാടിന്റെ പുരാവൃത്തം, ആർഷദർശനങ്ങൾ, ബൊമ്മനഹള്ളിയിലെ പോസ്റ്റ്‌മാൻ, ദിമാവ്‌പൂരിലെ സർപഞ്ച്. ഇപ്പോൾ ബെംഗളുരുവിൽ ഐടി രംഗത്ത് ജോലി ചെയ്യുന്നു. Email: sunil@sunilupasana.com | WhatsApp: 8281197641. Read More.
സുനിൽ ഉപാസനയുടെ പുതിയ പുസ്തകം. വാങ്ങുക! വായിക്കുക!
ദിമാവ്‌പൂരിലെ സർപഞ്ച്
രചന: സുനിൽ ഉപാസന.
പബ്ലിഷർ: ലോഗോസ് ബുക്ക്‌സ്.
കവർ: ജിഷ്‌ണുദേവ് വെഞ്ഞാറമൂട്.
വിഭാഗം: ത്രില്ലർ നോവൽ.
പേജുകൾ: 100.
വില: 140 രൂപ.
നേരിയ മയക്കത്തിലായിരുന്നു ഞാൻ. മുറിയിൽ ക്ലോക്കിന്റെ ‘ടക് ടക്’ ശബ്ദം മാത്രം. പോകേണ്ട സമയമായെന്നു ആരോ മനസ്സിലിരുന്നു മന്ത്രിച്ചു. പായയിൽനിന്നു ഞാൻ സാവധാനം എഴുന്നേറ്റു. പതിവ് ചാരക്കളറുള്ള പാന്റ്സിൽ വലിഞ്ഞുകയറി. റൂമിന്റെ മൂലയിൽ പൊടിപിടിച്ചു കിടന്നിരുന്ന ഷൂ, നിറംമങ്ങിയ സോൿസ് കൊണ്ട് തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കി, കാലിൽ തിരുകിക്കയറ്റി.
കുളിമുറിയിൽ ചെന്നു. ഒരു കപ്പ് വെള്ളമെടുത്തു മുഖം കഴുകി. കോട്ട് എടുക്കണോ വേണ്ടയോ എന്നു ചിന്തിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ രാജു അന്വേഷിച്ചു.
“എന്താടേയ് ഓണമായിട്ട് കയ്യും വീശിയാണോ നാട്ടിൽ പോകുന്നെ?”
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. പകരം ഉള്ളിൽ സ്വയം പരിഹസിച്ചു ചിരിച്ചു. എനിക്കു അവനോടു പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരുപിടി തീക്കനലിന്റെ ചൂടുള്ള ഓര്‍മകളും കൊണ്ടാണ് ഞാൻ വീട്ടിൽ പോകുന്നതെന്ന്. പക്ഷേ ഞാനതിനു തുനിഞ്ഞില്ല. കാരണം അതൊക്കെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ മാത്രം രാജു അവന്റെ ജീവിതത്തിൽ കഷ്‌ടപ്പെട്ടിട്ടില്ല.
രാജു ഇന്നലെ റൂമിൽ വന്നത് രണ്ടു-മൂന്ന് ബാഗുകളുമായാണ്. ഓണം ഷോപ്പിംഗ്!
വീട്ടുകാര്‍ക്കു കുറച്ചു സെറ്റുമുണ്ടൊക്കെ എടുത്തിരിയ്ക്കുന്നു. ആഘോഷത്തോടെ അവന്‍ പൊതിയെല്ലാം പൊട്ടിച്ചു സുരേഷിനു കാണിച്ചു കൊടുത്തു. അഭിപ്രായം ചോദിച്ചാലോ എന്നു ഭയന്നു ഞാൻ അകത്തെ മുറിയിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു. രാജുവിനു മുന്നിൽ പ്രസന്നഭാവം നടിക്കാനായേക്കില്ല. അപ്പോ നന്ന് ഇതൊക്കെത്തന്നെ.
അപ്പുറത്തു രാജുവിന്റെ അന്വേഷണം കേട്ടു. ഒപ്പം സുരേഷിന്റെ മറുപടിയും.
“അവന്‍ ഒറങ്ങീണ്ടാവും”
ഹഹഹ. ഉറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാകുമെന്ന്!
സുരേഷിനറിയില്ല ഞാൻ നേരെ ചൊവ്വേ ഒന്നു ഉറങ്ങിയിട്ടു മാസങ്ങളായി എന്ന്. മൂന്നു മണിക്കൂർ നേരത്തെ നേര്‍ത്ത മയക്കം. അതിനുശേഷം നന്നേ വെളുപ്പിനു ഉറക്കം എന്നെവിട്ടു പോവുകയായി. പിന്നെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും പല പോസുകളിൽ കിടക്കും. ടെന്‍ഷന്റെ വേലിയേറ്റങ്ങളുണ്ടാകുന്ന സന്ദര്‍ഭങ്ങളിൽ മുറിക്കു പുറത്തെ വരാ‍ന്തയിലേക്കു ഒരു കൂടുമാറ്റം. അവിടെ ഒരു മണിക്കൂറോളം നീളുന്ന ഉലാര്‍ത്തൽ. അങ്ങിനെ മനസ്സ് സാവകാശം ആശ്വാസം കൊള്ളും.
അങ്ങിനെയുള്ള ദിവസങ്ങളിലെന്നോ ആണ് ബ്രിജ് എന്നോടു ആ കാര്യത്തെപ്പറ്റി സൂചിപ്പിച്ചത്.
അവന്‍ ഒരു സ്മോളിന്റെ ലഹരിയിലായിരുന്നപ്പോൾ…
“ഡായ്… നീ കൊറച്ച് നാളായി ഉറക്കത്തിൽ സംസാരിക്കാറുണ്ട്. ഇന്നലെ രാത്രി ആരാണ്ടെയൊക്കെ കൊറേ ചീത്ത പറഞ്ഞു!”
ഞാൻ അല്‍ഭുതപ്പെട്ടു. ഉറക്കത്തിൽ സംസാരിക്കുന്നത് പുത്തരിയല്ല. പക്ഷേ ചീത്ത പറയുക എന്നത് അസംഭാവ്യമാണ്. നെഞ്ച് തടവി സങ്കടമുള്ള ഭാവത്തിലിരിക്കുന്ന രാജുമോൻ കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്തു.
“നീ പറയണതൊക്കെ പഴയ കാര്യങ്ങളാ. പഴയ കമ്പനീടെ പേര് മാറി ഇപ്പോ വേറെ കമ്പനി, വേറെ പേര്. ദാറ്റ്സ് ആൾ”
ഞാൻ മന്ദഹസിച്ചു. വേദനയോടെ മന്ദഹസിച്ചു.
ഞാന്‍ ഉറക്കത്തിൽ സംസാരിക്കുന്നതിനെപ്പറ്റി രാജു ആദ്യമായി പറയുന്നത് ബാംഗ്ലൂരിൽ എനിക്കു പറ്റിയ ആദ്യത്തെ ‘ഷോക്കി‘നു ശേഷമാണ്. പിന്നേയും തുടര്‍ച്ചയായി ഷോക്കുകൾ ഒന്നിനു പിറകെ ഒന്നായി വന്നപ്പോൾ സംഭാഷണത്തിലെ കര്‍ത്താവ് മാറി. ക്രിയ മാറ്റമില്ലാതെ തുടര്‍ന്നു.
ഞാൻ അന്നേ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു. എന്നെപ്പോലുള്ളവര്‍ക്കു സ്വപ്നങ്ങൾ എന്നുമൊരു പാരയാണെന്ന്. മറച്ചുവക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒത്തിരി നിഗൂഢതകൾ മനസ്സിന്റെ ഉള്ളറകളിൽ പേറുന്നവര്‍ക്കു സ്വപ്നങ്ങൾ എന്നുമൊരു വെല്ലുവിളിയാണ്. അത്തരക്കാർക്കു ഉറങ്ങാതിരിക്കുമ്പോൾ മാനസികവിചാരങ്ങളെ സമര്‍ത്ഥമായി ഒളിപ്പിക്കാൻ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടില്ല. പക്ഷേ ഉറങ്ങുമ്പോൾ, അബോധമനസ്സിന്റെ പിടിയിലായിരിക്കുന്ന അവസരത്തിൽ മനസ്സ് വിളിച്ചു കൂവുന്നത്, അവരുടെ മനസ്സിൽ അവർ മറ്റാരും അറിയരുതെന്നു കരുതി ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന ഒരുപാട് രഹസ്യങ്ങളായിരിക്കും. അത് എനിക്കു എന്നുമൊരു ശല്യമാണ്.
അപ്പുറത്തെ മുറിയിൽനിന്നു രാജുമോൻ മുറിയിലേക്കു കയറിവന്നു. ലൈറ്റിട്ടു. എന്റെ കാല്പാദത്തിന്മേൽ കൈ എത്തിച്ചു തൊട്ടുവന്ദിച്ചു. അന്നേരം വിസ്കിയുടെ രൂക്ഷമായ മണം മൂക്കിലേക്കു അടിച്ചുകയറി.
അവനു ഈയിടെയായി മദ്യപാനം കൂടുതലാണ്. വീട്ടുകാർ അറിയാതെയുള്ള ഈ സുരപാനത്തിൽ അവനും സങ്കടമുണ്ടെന്നു അറിയാം. ഇല്ലെങ്കിൽ, ഒരിക്കൽ മദ്യത്തിന്റെ ലഹരിയിലായിരുന്നപ്പോൾ അവന്‍ എഴുതില്ലായിരുന്നു ‘പിച്ച വെപ്പിച്ച കൈകളെ തട്ടിമാറ്റുന്ന യൌവ്വനം‘ എന്ന്.
വീട്ടുകാർ! ആ ചിന്ത എന്നെ ആകെ വാരിപ്പൊതിഞ്ഞു. തൊണ്ടക്കു ഞാൻ അറിയാതെ കനംവച്ചു.
കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വന്നു. പണ്ടൊരിക്കൽ പ്രിയപ്പെട്ടവര്‍ക്കു കൊടുത്ത വാഗ്ദാനങ്ങളൊന്നും തന്നെ പാലിക്കാനാകാത്ത ഏതോ ആത്മാവിന്റെ വിലാപം കാലങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്തുനിന്നു, ദേശങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്തുനിന്നു വന്ന് അലയൊലിയായി കാതുകളിൽ മുഴങ്ങി.
“ഓണത്തിന് വരുമ്പോ അമ്മക്കു എത്ര ഇഞ്ച് കസവുള്ള സെറ്റുമുണ്ടാ ഞാൻ കൊണ്ടുവരണ്ടെ?”
കളിപറയുന്ന പുത്രനെ സാകൂതം നോക്കി അമ്മ പുഞ്ചിരിച്ചു. മകന്റെ ശോഷിച്ച കവിളത്തു തലോടി ആ കൈകൾ മുത്തി.
“നീയിങ്ങ് വന്നാ മതി. അല്ലെങ്കി ഇവിടെ ആരും ഓണം കൊള്ളില്ല“
അന്നു വാക്കു കൊടുത്തു. പത്തുമാസം ചുമന്ന അമ്മക്കു രണ്ടാമത്തെ മകൻ വാഗ്ദാനം കൊടുത്തു. വീട്ടുമുറ്റത്തെ കിഴക്കേമൂലയിൽ കുടിയിരുത്തിയിരിക്കുന്ന രക്തരക്ഷസിന്റെ പ്രതിമ അതിനു സാക്ഷിയായി മരവിച്ചുനിന്നു. പക്ഷേ പൂവിളിയും ആര്‍പ്പുമായി പൊന്നോണം വന്നപ്പോ… വന്നപ്പോൾ വീട്ടിലേക്കു പോകാന്‍ അമ്മയുടെ മകനു തോന്നിയില്ല. ഒന്നര ഇഞ്ചുവീതിയിൽ കസവുള്ള സെറ്റുമുണ്ടില്ലാതെ അമ്മയെക്കാണാൻ പുത്രന്റെ മനസ്സ് സമ്മതിച്ചില്ല. ബാംഗ്ലൂരിലെ മുറിയിൽ, മകൻ തലകുനിച്ചിരുന്നു ഹൃദയം പൊട്ടി കരഞ്ഞു. വാഗ്ദാനം നിറവേറ്റാനാകാത്ത മനസ്സിന്റെ അസ്വസ്ഥത.
എന്നാൽ ഒന്നാം ഓണത്തിനടുത്ത ദിവസങ്ങളിലൊന്നിൽ, യാമങ്ങള്‍ക്കിടയിൽ എപ്പോഴോ മൊബൈൽ ശബ്ദിച്ചു.
“Manu Chettan calling…”
മൊബൈലിന്റെ “രാരി രാരീരം” ടോൺ എന്നെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി. നടുവിൽ പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ, ചെങ്കല്ല് പുറത്തുകാണാവുന്ന, തുളസിത്തറയുള്ള വീട്ടുമുറ്റത്തേക്ക്. അവിടെ, പണ്ട് ഒരുപാടു നാൾ ആവര്‍ത്തിച്ച, ഒരു സംഭവത്തിന്റെ ദൃക്‌സാക്ഷിത്വം എന്റെ കൺ‌മുന്നിൽ ഒളിമിന്നി.
വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ തുളസിത്തറക്കു പിന്നിൽ, മുറ്റത്തിന്റെ രണ്ട് വശങ്ങളിലുമുള്ള അശോകച്ചെത്തിയിൽ വലിച്ചുകെട്ടിയിരിക്കുന്ന കട്ടിയുള്ള ചാക്കുചരട്. അതിനു അപ്പുറത്തു ഒരു ചേട്ടനും ഇപ്പുറത്തു നാലുവയസ്സിനിളയ അനിയനും കളിക്കാൻ തയ്യാറെടുക്കുന്നു. കയ്യിലെ കടലാസുകൾ കുത്തിനിറച്ചു ഉണ്ടാക്കിയ പന്ത് ചാക്കുചരടിനു മുകളിലൂടെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും തട്ടിയുള്ള കളി തുടങ്ങുന്നതിനു മുമ്പ് ചേട്ടനോടു അനിയന്റെ നിഷ്കളങ്കമായ അന്വേഷണം.
“ഇന്നത്തെ കളീല് ആരാ ജയിക്കാ ചേട്ടാ?”
സംശയത്തിനിട നല്‍കാത്ത വിധത്തിൽ ഒരു മറുപടി.
“ഞാന്‍ തന്നെ”
പക്ഷേ കളി പുരോഗമിയ്ക്കുന്തോറും ആ ചേട്ടൻ തോല്‍‌വിയിലേക്കു കൂപ്പുകുത്തും. ചേട്ടൻ മനപ്പൂര്‍വ്വം ഉഴപ്പിക്കളിക്കുകയാണോ എന്ന അനിയന്റെ മനസ്സിലെ സംശയങ്ങളൊക്കെ ‘നീ നന്നായി കളിക്കണോണ്ടാ ഞാന്‍ തോല്‍ക്കണേ’ എന്ന മറുപടിയിൽ അലിഞ്ഞില്ലാതാകുന്നു. ചേട്ടനെ തോൽ‌പിച്ചു എന്ന സന്തോഷത്തിൽ ആ കിളുന്ത് മനസ്സപ്പോൾ അഭിമാനപൂരിതമാകും. കളികഴിഞ്ഞു, കിണറ്റിൻ‌കരയിൽനിന്നു രണ്ടു ബക്കറ്റ് വെള്ളം തലയിൽ കോരിയൊഴിച്ച്, നാമം ജപിക്കാനായി ഈറൻ‌തോര്‍ത്തോടെ തെന്നിത്തെന്നി ചാടിയോടി എത്തുന്ന ആ അനിയന്‍ നിലവിളക്കിലെ കരി തുടച്ചുകൊണ്ടിരിയ്ക്കുന്ന അമ്മയെക്കാണുമ്പോൾ ആഹ്ലാദത്തോടെ അറിയിക്കും.
“അമ്മേ ഞാനിന്നും ചേട്ടായീനെ തോപ്പിച്ചു”
മകനെ മടിയിലിരുത്തി നിലാവുപോലെ പുഞ്ചിരിച്ച് അമ്മ അപ്രിയസത്യം തുറന്നു പറയും.
“നിന്നെ ജയിപ്പിക്കാൻ ചേട്ടൻ മനപ്പൂര്‍വ്വം തോല്‍ക്കണതല്ലേടാ ചെക്കാ. അല്ലാണ്ട് ഇത്തിരിക്കോളൊള്ള നീ ചേട്ടന്റട്ത്ത് ജയിക്ക്വോ?” ഒന്ന് നിർത്തിയിട്ടു അമ്മ തുടരും.”പിന്നെ ചേട്ടന്റെ ഈ തോല്‍‌വിയൊക്കെ നീ ഭാവിയിലേക്കു ഓര്‍ത്ത് വയ്ക്കണം‌ട്ടോ“
അന്നൊന്നും വളര്‍ച്ചയെത്താത്ത അനിയന്റെ ഇളം‌മനസ്സ് സമ്മതിക്കാറില്ലായിരുന്നു, ചേട്ടന് മനപ്പൂര്‍വ്വം തന്നെ ജയിപ്പിച്ചതാണെന്ന്. പക്ഷേ ഇന്നു പക്വതയെത്തിയ ഒരു മനസ്സിനു ഉടമയായിരിക്കെ അനിയൻ സത്യം മനസ്സിലാക്കുകയാണ്. എന്റെ ചേട്ടന്റെ തോല്‍‌വികൾ മനപ്പൂര്‍വ്വമായിരുന്നു. എന്നെ ജയിപ്പിക്കാനായി എന്റെ ചേട്ടന് തോല്‍‌വികൾ ഏറ്റുവാങ്ങുകയായിരുന്നു. ആ തോല്‍‌വികള്‍ക്കു പ്രതിഫലമെന്നോണം ഇന്നു ഞാൻ തിരിച്ചങ്ങോട്ടു തോല്‍‌വി സമ്മതിക്കുന്നു, മനപ്പൂര്‍വ്വം.
ചേട്ടനു മുന്നിൽ വീണ്ടും അനുസരണയുള്ള പഴയ കുഞ്ഞനുജനായി. വീട്ടുമുറ്റത്തെ പന്തുകളിയിൽ മനപ്പൂര്‍വ്വം അലസമായി കളിച്ച് അനിയനെ വിജയിപ്പിക്കാറുള്ള അണ്ണന്റെ സ്നേഹപൂര്‍ണമായ കടുത്ത വാക്കുകള്‍ക്കു മുന്നിൽ സന്തോഷത്തോടെ വീണ്ടും പഴയ കുഞ്ഞനുജനായി.
എന്റെ നാവ് ഞാനറിയാതെ ശബ്ദിച്ചു.
“ഞാന്‍ വരാം”
അന്നു, വരാമെന്നു പറയുമ്പോഴും മനസ്സിൽ പ്രതീക്ഷയുടെ ഒരു തിരി കത്തി എരിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ‘അടുത്ത ഓണം ഇങ്ങിനെയാവില്ല‘ എന്നു ഇത്തിരിവെട്ടം പൊഴിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ഒരു കുഞ്ഞു നെയ്ത്തിരി.
ആ മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിന്റെ പ്രതീക്ഷയിൽ ഞാൻ ആശകളുടെ ചെങ്കോട്ടകൾ പടുത്തുയര്‍ത്തി.
അടുത്ത ഓണം കൈനിറയെ സമ്മാനങ്ങളുമായി ഒരു യാത്രയുടേതാവും. അമ്മയോടൊപ്പം സന്തോഷത്തോടെയുള്ള ഒരു ഓണമാവും. പരാധീനതകൾ ഒരുപാട് കണ്ടും കൊണ്ടുമറിഞ്ഞ എന്റെ മനസ്സ് അങ്ങിനെ പ്രതീക്ഷിച്ചു. ആശ്വസിച്ചു.
കാലങ്ങൾ, മാസങ്ങൾ പിന്നേയും കൊഴിഞ്ഞു വീണു. പലരും ചവിട്ടിത്താഴ്ത്തിയ സന്ദര്‍ഭങ്ങളുടെ ആവര്‍ത്തനങ്ങൾ. അവക്കൊടുവിൽ ഞാൻ നടുക്കത്തോടെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. വീണ്ടും ഒരിക്കൽ കൂടി അത്തം എത്തി. ഓണം വന്നു!
പക്ഷേ… കഴിഞ്ഞ ഓണത്തിനു ആശകളുടെ കമാനങ്ങൾ പടുത്തുയര്‍ത്തിയ അമ്മയുടെ മകൻ ഇപ്പോഴും നടുക്കടലിൽ തന്നെ. വിജയം തേടി അവന്‍ കരക്കണയുന്നത് തടയാനായി അപ്പോഴും ചിലർ കാവൽ നിന്നിരുന്നു. കാലങ്ങൾ മൂര്‍ച്ച വരുത്തിയ പകയുമായി അവരവനെ കാത്തു കാവൽ നിന്നിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിലെന്നോ ഒരു വൈകുന്നേരം ചേട്ടന്റെ അപ്രതീക്ഷിത മെസേജ്.
“നവ്യേടെ നിശ്ചയം ശനിയാഴ്ചയാണ്. കല്യാണം ജനുവരിയിലാവാനാണ് സാധ്യത”
സന്തോഷം കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ പതുക്കെ നിറഞ്ഞു. പാറൂട്ടിക്ക് കല്യാണായത്രെ. ഏട്ടന്റെ കുഞ്ഞുപെങ്ങള്‍ക്കു മംഗല്യം!
മെസേജിന്റെ അവസാനവരി വായിച്ചപ്പോൾ ചങ്കിലെന്തോ ഉടക്കി. “നീ വരില്ലേ. അവള്‍ക്ക് നിര്‍ബന്ധാണ്”
‘ഏട്ടാ’ എന്നു ആദ്യമായി വിളിച്ച ഒരാളാണ്. ‘ഏട്ടാ‘ എന്നു വിളിക്കാൻ ആകെയുള്ള ഒരാളാണ്.
പോയേ ഒക്കുമായിരുന്നുള്ളൂ. പക്ഷേ എന്റെ പരിമിതികൾ. എന്റെ ഒരുപാട് പരിമിതികൾ. അവക്കു മുന്നിൽ ഞാൻ ഒടുക്കം ശിരസ്സുനമിച്ചു.
മൊബൈലിൽ മൂന്നുതവണ ഞെക്കി. അവസാനം സ്ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞു.
“Inbox Empty”
ഈശ്വരാ. തലക്കു കൈത്താങ്ങ് കൊടുത്തു റൂമിനു പുറത്തെ അരമതിലിൽ ഇരുന്നു. കരയാൻ ആഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും കണ്ണിൽ വെള്ളം വന്നില്ല. പകരം ചുണ്ടുകൾ അകന്നുമാറി വിളറിയ ചിരി എന്നെ എത്തിനോക്കി. അപ്പോൾ നടുക്കത്തോടെ മനസ്സിലാക്കി. ഇന്നെന്നിൽ ഉയിരെടുക്കുന്ന വികാരങ്ങള്‍ക്കു സ്ഥലകാല ബോധമില്ല. കരയണമെന്നു തോന്നുമ്പോൾ ചിരി വരുന്നു.
പാറൂന്റെ കല്യാണ നിശ്ചയച്ചടങ്ങ് മാത്രമല്ല അപവാദം. ജൂണിലെ സന്ദര്‍ശനത്തിൽ മര്യാദാമുക്കിൽ പദ്‌മാസനത്തിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ പുതുതായി വാങ്ങിയ സെക്കന്റ്ഹാന്‍ഡ് ബജാജ് 4S ൽ കത്തിച്ചു വന്നു ബിജുച്ചേട്ടൻ. ആഹ്ലാദത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“സുന്യേയ്. ഒടുക്കം അതും സംഭവിച്ചൂട്ടാ”
ആ മുപ്പത്തിരണ്ടുകാരന്റെ വിടര്‍ന്ന ചിരിയിൽ ഞാൻ കാര്യങ്ങൾ ഊഹിച്ചു. ആലിലയിൽ പ്രണയകാവ്യമെഴുതി പാട്ട് പാടിയ കക്കാടിന്റെ സ്വന്തം ബിജുവിന്റെ ജീവിതത്തിലേക്കു ഒരാൾ കൂട്ടുവരുന്നു.
“മാമ്പ്രേന്നാടാ. അക്കൌണ്ടന്റ്”
ഞാന്‍ തലയാട്ടി. എല്ലാം നന്ന്. സന്തോഷമായി. പക്ഷേ പ്രതീക്ഷിച്ച ചോദ്യം പിന്നാലെയെത്തി.
“അപ്പോ നീയെന്നാ വരാ?”
ഫുള്‍ടൈം ലീവായിരുന്നിട്ടും ഒമ്പതാം തീയതി എന്ന ചൊവ്വാഴ്ചയിൽ തന്നെ കയറിപ്പിടിച്ചു.
“ബുദ്ധിമുട്ടാ. ഒമ്പതാം തീയതി വര്‍ക്കിംങ് ഡേയാണ്. ഞായർ ആയിരുന്നെങ്കിൽ…”
ആ മുഖം മങ്ങുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഞാനെന്റെ മുഖം തിരിച്ചു. മനസ്സിൽ ഒന്നുകൂടി ചോദ്യം ആവര്‍ത്തിച്ചു.
“ഞായർ ആയിരുന്നെങ്കിൽ?”
ഇല്ല. ഒരു ചുക്കും സംഭവിക്കില്ല. മറ്റെന്തെങ്കിലും കാരണം തേടും. അത്ര തന്നെ. അല്ലാതെ നാട്ടിലേക്കു പോകുന്ന കാര്യം ആലോചിക്കാന്‍ വയ്യ. പക്ഷേ ഈ ഓണത്തിനും ഒരു നീണ്ടയാത്രക്കു ശേഷം നന്നേ വെളുപ്പിനു വീട്ടിൽ വന്നു കയറുന്ന മകന്റെ കാലൊച്ചക്കു കാതോര്‍ത്ത് അമ്മ ഇത്തവണയുമുണ്ടാകും. ഉച്ചക്കു സദ്യയ്ക്കുള്ള ഇലവെട്ടുമ്പോൾ ചേട്ടൻ എനിക്കുള്ളതും കൂടെ വെട്ടും. പോകാതിരിയ്ക്കാനാകുമോ?. ആകും. എനിക്കിന്നു അതിനുമാകും. പക്ഷേ ചേട്ടൻ വിളിച്ചാൽ വീണ്ടും പഴയ അനുജന് തന്നെയാകും. അല്ലാതെ വയ്യ. അതൊരു നിയോഗമാണ്. പണ്ടു ചേട്ടൻ സമ്മാനിച്ച വിജയങ്ങളുടെ ഭാരം എന്നെ അത്രക്കു വീര്‍പ്പുമുട്ടിക്കുന്നു. ആ ചേട്ടന് വിളിച്ചാൽ ഈ ഓണത്തിനും അനുജന് നാട്ടിൽ പോകും.
Featured Image:- Shyju.com
<>ഈ ഓണത്തിനും ഒരു നീണ്ട യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം നന്നേ വെളുപ്പിന് വീട്ടില് വന്ന് കയറുന്ന മകന്റെ കാലൊച്ചയ്ക്ക് കാതോര്‍ത്ത് അമ്മ ഇത്തവണയുമുണ്ടാകും..! ഉച്ചയ്ക്ക് സദ്യയ്ക്കുള്ള ഇല വെട്ടുമ്പോ ചേട്ടന് എനിയ്ക്കുള്ളതും കൂടെ വെട്ടും..!പോകാതിരിയ്ക്കാനാകുമോ..?ആകും.എനിയ്ക്കിന്ന് അതിനും ആകും..!പക്ഷേ…പണ്ടെനിയ്ക്ക് ഒരുപാട് വിജയങ്ങള്‍ മനഃപ്പൂര്‍വ്വം സമ്മാനിച്ച ചേട്ടന് വിളിച്ചാല് ഞാന്‍ വീണ്ടും പഴയ അനുജന് തന്നെയാകും.അല്ലാതെ വയ്യ. അതൊരു നിയോഗമാണ്.<>ചേട്ടന് വിളിച്ചാല്, അമ്മയ്ക്കുള്ള സെറ്റ് മുണ്ടില്ലാതെ ഇത്തവണയും നാട്ടില്‍ പോയി ഓണം ആഘോഷിച്ചേക്കാം.കക്കാട് എസ്‌എന്‍‌ഡിപി സെന്ററില്‍ മൂന്നാം ഓണദിവസം രാത്രി ഓണം കളി കളിയ്ക്കാം…നട്ടുച്ചയ്ക്ക് മര്യാദാമുക്കിലെ മതിലിലിരുന്ന് ‘മര്യാദക്കാരോട്’ പുളുവടിക്കാം…വൈകീട്ട് തമ്പിയോടൊപ്പം അന്നമനടയില്‍ പോയി മുറുക്കാനടിച്ച് നാവും ചുണ്ടും ചുവപ്പിച്ച് കൊരട്ടി കോനൂര്‍കാര്/അന്നനാട്ടുകാര് നടത്തണ ഗംഭീര ഓണം കളി മത്സരം കണ്ട് രാത്രി മുഴുവന്‍ കറങ്ങി നടക്കാം. അങ്ങിനെയങ്ങിനെ എത്ര നല്ല നല്ല സ്മരണകള്‍..!ചേട്ടന്റെ ആ വിളിക്കായി, വിളിക്കരുതേയെന്ന പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ, ഞാന്‍ കാത്തിരിയ്ക്കുന്നു..!<>എല്ലാ ബൂലോകസുഹൃത്തുക്കള്‍ക്കും ഉപാസനയുടെ ഹൃദയം‌ഗമമായ ഓണാശംസകള്‍..!<>🙂 എന്നും സ്നേഹത്തോടെ സുനില്‍ Alias ഉപാസന
ഞാന്‍ അന്നേ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു.എന്നെപ്പോലുള്ളവര്‍ക്ക് സ്വപ്നങ്ങള്‍, ഉറക്കം എന്നിവയൊക്കെ എന്നുമൊരു പാരയാണെന്ന്..!മറച്ച് വയ്ക്കാനാഗ്രഹിയ്ക്കുന്ന ഒത്തിരി ഒത്തിരി നിഗൂഢതകള്‍ മനസ്സിന്റെ ഉള്ളറകളില്‍ പേറുന്നവര്‍ക്ക് സ്വപ്നങ്ങള്‍ എന്നുമൊരു വെല്ലുവിളിയാണ്.അത്തരത്തിലുള്ളവര്‍ക്ക് ഉറങ്ങാതിരിയ്ക്കുന്ന അവസ്ഥയില്‍ മാനസിക വിചാരങ്ങളെ സമര്‍ത്ഥമായി ഒളിപ്പിക്കാന്‍ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടില്ല.പക്ഷേ ഉറങ്ങുമ്പോള്‍…അബോധമനസ്സിന്റെ പിടിയിലായിരിയ്ക്കുന്ന അവസരത്ത് ആ മനസ്സ് വിളിച്ച് കൂവുന്നത്, അവരുടെ മനസ്സില്‍ അവര്‍ മറ്റാരും അറിയരുതെന്ന് കരുതി ഒളിപ്പിച്ച് വെച്ചിരിയ്ക്കുന്ന ഒരുപാട് രഹസ്യങ്ങളായിരിയ്ക്കും.അത് എനിയ്ക്ക് എന്നുമൊരു ശല്യമാണ്..!ഉറക്കത്തില്‍ സംസാരിക്കാറില്ലെങ്കിലും ഉറക്കം കെടുത്തുന്ന സ്വപ്നങ്ങള്‍ എനികുമൊരു ശല്യമാണ്..സുനിക്കും കുടുംബത്തിനും ,എന്റെയും കുടുംബത്തിന്റെയും ഓണാശംസകള്‍!
സുനീ… എല്ലാം മറന്ന് നല്ലൊരു ഓണം നാട്ടിൽ എല്ലാവരോടുമൊത്ത് ആഘോഷിയ്ക്കാൻ ആശംസകൾ
എന്താ എഴുത്തിന്റെ ഒരു ഭംഗി.
കാത്തിരിക്കുന്ന അമ്മയുടേയും ചേട്ടന്റേയും അടുത്തെത്തി ഓണം ആഘോഷിക്കണം, തീര്‍ച്ചയായും.
എന്നിരുന്നാലും ഓണാശംസകള്‍ സുനില്‍…
ഓണത്തിനു എല്ലാ മക്കളും അടുത്തുണ്ടാവണം എന്നത് എല്ലാ അച്ഛനമ്മമാരുടെയും ആഗ്രഹം അല്ലേ.ഉപാസനക്ക് ഈ വര്‍ഷത്തെ ഓണം വീട്ടുകാരോടൊത്ത് ആഘോഷിക്കാനുള്ള സൌഭാഗ്യം ഈ ശ്വരന്‍ നല്‍കട്ടെ..ഉപാസനക്കും കുടുംബത്തിനും ഓണാശംസകള്‍
“മറച്ച് വയ്ക്കാനാഗ്രഹിയ്ക്കുന്ന ഒത്തിരി ഒത്തിരി നിഗൂഢതകള്‍ മനസ്സിന്റെ ഉള്ളറകളില്‍ പേറുന്നവര്‍ക്ക് സ്വപ്നങ്ങള്‍ എന്നുമൊരു വെല്ലുവിളിയാണ്.“അര്‍ത്ഥവത്തായ വരികള്‍…താന്‍ എന്തായാലും പോകണം…
ആശംസകൾ
അപ്പൊ,എല്ലാം പറഞ്ഞപോലെ…ഇനി ബാക്കി പോയ് വന്നിട്ട്..ചേട്ടന് ഉണ്ണാനുള്ള ഇലയൊക്കെ വെട്ടി കഴിഞ്ഞു .. അത് വാടി പോകണ്ട..നല്ല പോസ്റ്റ്..
ഉപാസനേ, താന്‍ കുറച്ച് നാള് എഴുതാതിരിക്കെടോ.ചിലപ്പോ തന്റെ എഴുത്തിന്റെ ഭംഗി കണ്ടാവും ദൈവം ഇങ്ങനെ അനങ്ങാണ്ടിരിക്കണത്.എഴുതാന്‍ തനിക്ക് ദുഖങ്ങളില്ലെങ്കില്‍, കണ്ണീരില്ലെങ്കില്‍ താന്‍ എഴുത്ത് നിര്‍ത്ത്യാലോ എന്ന് വിചാരിച്ച്!ഞാനല്ലാണ്ടെ എന്താ പറയ്യ!
ഹൃദയത്തില്‍ തൊടുന്നു ഈ കുറിപ്പ്.വരാനുള്ള നാളുകള്‍ സന്തോഷത്തിന്റേതാവട്ടെ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥന.ഈ ഓണത്തിനെന്തായാലും വീട്ടിലെത്തില്ലേ? സുനിലിനും കുടുംബത്തിനും ഓണാശംസകള്‍!
സുനിൽ ഇതു തന്റെ ജീവിതമാണോ അതൊ കഥയോ? ഒരു ജോലി ആണു തന്റെ പ്രശ്നമെങ്കിൽ I can help you if you are ready to leave India. I know that you are CCNA certificate holder എവിടയോ വായിച്ചതാണു If you are interested let me know before 10th Sep 08
This comment has been removed by a blog administrator.
ഇതു സത്യമാകാതിരിക്കട്ടെ എന്നു പ്രാര്‍ത്ഥന.വെറും ഫിക്ഷന്‍ ആണെന്നു പറയൂ ഉപാസനേ.ഇത്തവണത്തേയും ഇനിയും വരാനിരിക്കുന്ന ഓണങ്ങളും ആഹ്ലാദപ്രദമാകട്ടെ.കസവിന്റെ വീതിയൊന്നും അമ്മ നോക്കില്ലെന്നേ. മോന്‍ വേറുതേ പേടിക്കുന്നതാ.ഒന്നാന്തരം എഴുത്ത്.
This comment has been removed by the author.
ഓണാശംസകള്‍! 🙂
സുനിലിനും കുടുംബത്തിനും ഓണാശംസകള്‍.!
ഉപാസന,ഓണാശംസകള്‍!
ഓണാംശംസകള്
ഓണം സുനിലിനെ നോവിക്കാതെയിരികട്ടെ…ഇതു വായിച്ചപ്പോൾ വല്ലാതെ നോന്തു…ഓണാശംസകൾ…
ഓണാശംസകളുണ്ട് ട്ടോ….
‘ഒറ്റ’യായി വായിക്കേണ്ട ഒരു പോസ്റ്റ് അല്ല “ഓണമേ എന്നെ നോവിക്കാതെ” എന്ന ഈ പോസ്റ്റ്.എന്റെ “എന്റെ ഉപാസന” എന്ന ഈ ബ്ലോഗില്‍ ഞാനെഴുതിയ ചില പഴയ പോസ്റ്റുകള്‍ വായിച്ചാലേ ഈ പോസ്റ്റില്‍ അടങ്ങിയിരിയ്ക്കുന്ന ഫീലിം‌ങ്സ് മനസ്സിലാക്കാനാകൂ. ചില ബ്ലോഗര്‍മാര്‍ കമന്റിയത് പോലെ വീട്ടുകാരോടൊത്ത് ഓണം ആഘോഷിയ്ക്കാന്‍ പറ്റാത്തത് കൊണ്ടൊന്നുമല്ല ഞാന്‍ ഇതെഴുതിയത്..!മറ്റ് കാരണങ്ങളാണ്. സീനിയര്‍ ബ്ലോഗേഴ്സില്‍ പലര്‍ക്കും എല്ലാം അറിയാം. പുതിയവര്‍ക്കാണ് കണ്‍ഫ്യൂഷന്‍ വരാന്‍ സാധ്യത.ഒരിയ്ക്കല്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും എല്ലാം മനസ്സിലാക്കുമെന്ന് ഞാന്‍ പ്രത്യാശിക്കുന്നു.ആഗ്നേയാ : സ്വപ്നങ്ങള്‍ വലിയ കുഴപ്പമില്ല എന്നാണ് എന്റെ പക്ഷം. ഉറക്കത്തില്‍ സംസാരിക്കല്‍ ആണ് മാരകം 🙂ശോഭി : പോകണം… 🙂വിന്‍സ് ഭായ് : നന്ദി 🙂എഴുത്തുകാരി : ശ്രമിക്കുന്നു. 🙂പ്രിയേച്ചി : എന്ത് തന്നെയായാലും എന്നെ ആശംസകള്‍ പറയാതെ വിടില്ലാലേ..? :-)))കാന്താരിക്കുട്ടി : പോകാന്‍ എനിയ്ക്ക് അസൌകര്യങ്ങള്‍ ഒന്നുമില്ല. മറ്റ് ചിലതാണ് എന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്നത്. 🙂അജ്ഞാതന്‍ : സ്വാഗതം. അതൊരു നല്ല വരിയാണെന്ന് എഴുതിയപ്പോഴേ എനിയ്ക്ക് തോന്നിയിരുന്നു.:-)വായിച്ച് അഭിപ്രായമറീയിച്ച എല്ലാവര്‍ക്കും നന്ദി.🙂 എനും സ്നേഹത്തോടെ സുനില്‍ || ഉപാസന
അനൂപ് തിരുവല്ല : ജ്യോതിഷമൊക്കെ അറിയാമെന്ന് ഒരാള്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞു..! ഒരിയ്ക്കല്‍ എന്റെ കൈ നോക്കണേ. നന്ദി 🙂സ്മിതേച്ചി : ഹഹഹ്ഹ തന്നെ തന്നെ. വെട്ടിയിട്ടുണ്ടാകും 🙂അരവിന്ദ് ഭായ് : കണ്ണീരില്ലാത്ത ജീവിതം എനിയ്ക്ക് വേണ്ട. ഇത്ര നാളും ഇങ്ങിനെയൊക്കെ ജീവിച്ചില്ലേ. ഇപ്പോ എല്ലാം പരിചയമായി. എനിയ്ക്ക് കണ്ണീരില്ലാത്ത ലോകം വേണ്ടാ‍ാ. എനിയ്ക്ക് സന്തോഷിയ്ക്കേണ്ടാ‍ാ (കരുണയില്ലാതിരുന്ന ഒരു ഭൂതകാലം എനിയ്ക്ക് മുന്നില്‍ ഇങ്ങിനെ വിശാലമായി പരന്ന് കിടക്കുമ്പോല്‍ ഭാവിയില്‍ ഞാന്‍ എത്ര ഉന്നതിയിലെത്തിയാലും എനിയ്ക്ക് സന്തോഷിക്കാനാകുമോ എന്നെനിയ്ക്ക് സംശയമുണ്ട്). 🙂വീണേച്ചി : ആശംസകള്‍ക്ക് നന്ദി. 🙂മാംഗ് : നന്ദി എല്ലാ സഹകരണങ്ങള്‍ക്കും. 🙂എതിരന്‍ : ഞാന്‍ നിരാശപ്പെടുത്തേണ്ടി വന്നുവല്ലോ. ഇത് സത്യമായ ഒരു കുറിപ്പാണ്. ഈ ഓണങ്ങളുടെയൊക്കെ സ്മരണ എക്കാലത്തും നിലനില്‍ക്കുമെന്നത് കൊണ്ട് ഇനിയുള്ള ഓണങ്ങളും എനിയ്ക്ക് മനസ്സ് തുറന്ന് അന്തോഷിയ്ക്കാനാവില്ല എതിരന്‍. 🙁കസവിന്റെ വീതി…ഹും എന്റമ്മയ്ക്ക് കസവൊന്നും വേണ്ട എതിരന്‍. വേണമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുമില്ല. എന്റെ ആഗ്രഹമാണ് ഞാന്‍ ഈ പോസ്റ്റില്‍ എഴുതിയത്. അമ്മയ്ക്ക് ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ എത്തിയാ മാത്രം മതി.നന്ദി 🙂വായിച്ച് അഭിപ്രായമറീയിച്ച എല്ലാവര്‍ക്കും നന്ദി.🙂 എനും സ്നേഹത്തോടെ സുനില്‍ || ഉപാസന
സുനിലേ, പോണം..തീര്‍ച്ചയായും പോണംഓണാശംസകള്‍ qw_er_ty
nalla kathhakaL. oru cinema kaaNumpOle thOnnunnu vaayikkumpOL.abhinandhanangaL
“അനുഭവങ്ങളുടെ തീച്ചൂളയില്‍ സ്ഫുടം ചെയ്തെടുത്ത വാക്കുകള്‍”…..ഓണാശംസകള്‍…….വെള്ളായണി
Hi….nice words…..my belated Onam wishes
Sunilinum kudumbbathinum nallathuvaran prarthikunnu.monu,orupadumanaprayasaghl niranjathanujeevitham.ellamtharanam cheyithumunnotu pokanmanasine pagapeduthhanam.orukashtakalathinu theerchayaum orunallakalamvarum.kathhirikuka.
സുനിൽ,വായിച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്താ പറയേണ്ടതെന്നറിയാതായിപ്പോയല്ലൊ..എന്നിട്ട്,ഓണത്തിൻ പോയിരുന്നോ?മാംഗിന്റെ കമന്റ് കണ്ടു.രണ്ടുപേർക്കും നന്മയുണ്ടാകട്ടെ.
ഉള്ളില്‍ ഒരിക്കലും അണയാത്ത കനലുകളുമായി ജീവിക്കുന്നതു പോലെ.നന്നായിട്ടുണ്ട്.ഓണം നോവിക്കാതെ കടന്നുപോയി എന്നു കരുതുന്നു.
ജയശ്രീച്ചേച്ചി (ഭൂമിപുത്രി) : പതിവ് പോലെ ഓണത്തിന് രണ്ട് ദിവസം മുമ്പ് ചേട്ടന് വിളിച്ചു. ഞാന്‍ പോയി. യാന്ത്രികമായി എല്ലാത്തിലും പങ്കെടുത്തു. നാട്ടില്‍ പോയതിന്റെ പ്രധാന നേട്ടം എന്താന്ന് വെച്ചാ ഗള്‍ഫിലായിരുന്ന രണ്ട് മൂന്ന് ‘മര്യാദക്കാര്‍’ ആയ സുഹൃത്തുക്കളെ കണ്ടു.പിന്നെ ഞാന്‍ ഈ കമന്റ് എഴുതുന്നത് എപ്പോഴാന്ന് അറിയ്‌വോ..?പറയാം…കുറച്ച് മുമ്പാണ് എനിയ്ക്ക് മറ്റൊരു ‘ഷോക്ക്‘ കിട്ടിയത്. ഐബിഎം ഇല്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന എന്റെ ഒരു സുഹൃത്തില്‍ നിന്ന്.ആഗസ്റ്റ് 11 ന് എനിയ്ക്ക് ആ സുഹൃത്ത് വഴി ഐബിഎം ല്‍ ഒരു റഫറല്‍ ഇന്റര്‍വ്യൂ കിട്ടിയിരുന്നു “സോളാറിസ് സപ്പോര്‍ട്ട്” ഏരിയയില്‍ (ഐബിഎം ഇപ്പോഴും ആ ഏരിയയിലേയ്ക്ക് റിക്രൂട്ട് ചെയ്യുകയാണ്). 20-25 ചോദ്യങ്ങള്‍. അത് ക്ലിയര്‍ ആയി (അതെ ടോപ്പ് മോസ്റ്റ് കമ്പനിയായ ഐബിഎം ന്റെ ടെക്നിക്കല്‍ ഇന്റര്‍വ്യൂവും ഞാന്‍ പാസായി). പിന്നെ കുറേ പേപ്പേഴ്സ് ഫില്ലപ്പ് ചെയ്യാന്‍ തന്നു അവര്‍.അതൊക്കെ ചെയ്ത് കൊടുത്തു.മൂന്ന് കൊല്ലം എന്റെ കൂടെ പഠിച്ച ദിനേശ് എന്ന ഫ്രന്റ് പറഞ്ഞു ഷുവര്‍ ആണെന്ന് (Accenture Edition പോസ്റ്റില്‍ അവന്റെ ഒരു കമന്റ് കാണാം). എനിയ്ക്കും തോന്നി ചിലപ്പോള്‍ കിട്ടിയേക്കാമെന്ന് കാരണം IBM is an equal opportunity Employer (like EmphasiS) ആണെന്ന് എനിയ്ക്ക് Enable India തുടങ്ങിയ ചില ട്രസ്റ്റഡ് സോഴ്സില്‍ നിന്ന് വിവരം കിട്ടിയിരുന്നു.ഇതൊക്കെക്കൊണ്ട് ഞാനും നല്ല കോണ്‍ഫിഡന്‍സില്‍ ആയിരുന്നു (ഈ കഴിഞ്ഞ ഓണത്തിന് നാട്ടില്‍ പോകാനും വീട്ടുകാരെ ഫേസ് ചെയ്യാനും കാരണം ഈ ആത്മവിശ്വാസമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല).പക്ഷേ കുറച്ച് മുമ്പ് ഐബിഎം ഫ്രന്റിന്റെ മെയില്‍ കിട്ടി. എന്നെ ഇന്റര്‍വ്യൂ ചെയ്ത അതേ സമയത്ത് ഇന്റര്‍വ്യൂ അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്ത മറ്റ് ചിലരെ റിക്രൂട്ട് ചെയ്തു എന്ന്. സോ ഇനി എനിയ്ക്ക് സാധ്യത വളരെ കുറവാണെന്ന്..! ഹഹഹഹഹ്ഹ. ഓണത്തിന് പോയപ്പോ നല്ല സാധ്യതയുണ്ടെന്നാണ് ഞാന്‍ വീട്ടില് പറഞ്ഞത്. ഇനി ഞാന്‍ എന്റെ ചേട്ടനോടെന്ത് പറയും..?ഈ ഇന്റര്‍വ്യൂക്കാര്യം മുമ്പേ അറിയാമായിരുന്ന രണ്ട് ബ്ലോഗ്ഗേഴ്സിനോട് ഞാന്‍ എന്നെ ഒഴിവാക്കിയ കാര്യം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു.ഐബിഎം എന്റെ കേള്‍വിക്കുറവ് മൂലമാണ് എന്നെ ഒഴിവാക്കിയതെന്ന് ഞാന്‍ കരുതുന്നില്ല ട്ടോ.അവരുടെ അമീപനം അത്ര നന്നായിരുന്നു. മറ്റെന്തെങ്കിലും കാരണമാകും. എന്റെ ഫ്രന്റ് എന്നെ ഒഴിവാക്കിയതിന്റെ എക്സാറ്റ് റീസണ്‍ തേടിക്കണ്ടെത്താന്‍ പറ്റിയില്ല എന്നാണ് പറഞ്ഞത്.ഐബിഎം മാത്രമല്ല…കഴിഞ്ഞ മാസം വിപ്രോ ഇന്‍ഫോടെക് ഷോര്‍ട്ട് ലിസ്റ്റ് ചെയ്തു എന്ന് പറഞ്ഞു. മൈസൂറിലേയ്ക്ക് പോകേണ്ടി വരുമെന്നും പറഞ്ഞു.പിന്നെ ന്യൂസൊന്നുമില്ല. ഒരു സുഹൃത്ത് മാക്സിമം ട്രൈ ചെയ്തു.വിജയിച്ചില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. അദ്ദേഹത്തിനും നിരാശ കാണും… ഫൈനല്‍ ഡികഷനില്‍ തന്നെ ആ മാഢം സൂചന തന്നിരുന്നു “It i difficult to hire to wipro”പക്ഷേ കോണ്ട്രാക്ട്/ഫ്രാഞ്ചസികളിലേയ്ക്ക് നോക്കാമെന്നും ഉറപ്പ് പറഞ്ഞിരുന്നു.ഇപ്പോ രണ്ടുമില്ല.പറയുമ്പോ എല്ലാവരും, എല്ലാ കമ്പനികളും ഈക്വല്‍ ഓപ്പര്‍ച്ചുനിറ്റിയൊക്കെയാണ് പ്രദാനം ചെയ്യുന്നെ. പക്ഷേ പ്രവര്‍ത്തി പലപ്പോഴും വിപരീത ദിശയിലായിപ്പോകുന്നു…കഴിഞ്ഞ ബുധനാഴ്ചത്തെ “ടൈംസ് ആക്സന്റ്” ല്‍ Accenture ന് SAP Professional നെ ആവശ്യമാണെന്ന പരസ്യം കണ്ടു.അതിനു താഴെ ആ വാചകം “accenture is an equal opportunity employer”.ഹഹഹഹ്ഹ. ആ വാചകം എന്നെ പല്ലിളിച്ചു കാട്ടി പരിഹസിയ്ക്കുന്ന പോലെ തോന്നി.കാരണം പണ്ട് ബന്നര്‍ഘട്ട ഐബി‌സി നോളഡ്ജ് പാര്‍ക്കില്‍ വെച്ച് സുമിതാ ദത്ത എന്ന മാഢം പറഞ്ഞത് എന്നെ ചെവിയില്‍ അപ്പോഴും മര്‍മരം ഉണര്‍ത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു.“Sunil you are talented. but at the ame time you have….”“please give your interview badge at the reception and please leave for the day” (രണ്ടമത്തെ വാചകം മൂന്ന് പ്രാവശ്യം പറഞ്ഞു ഞാന്‍ കേട്ടില്ലെങ്കിലോ എന്ന് കരുതിയായിരിയ്ക്കും. പക്ഷേ ഞാന്‍ അത് ആദ്യ തവണ തന്നെ കാപ്ചുര്‍ ചെയ്തിരുന്നു. എന്നോടാരും ഇങ്ങിനെ പറഞ്ഞിട്ടില്ല ഇത് വരെ ‘ഇറങ്ങിപ്പോകാന്‍’). അന്ന് വൈകിട്ട് ആ മാഢം ഇന്റര്‍വ്യൂവിന് വന്നത് തന്നെ കുറച്ച് അസ്വസ്ഥമായ മനസ്സോടെയാണെന്ന് ഞാനോര്‍ക്കുന്നു. അതായിരിയ്ക്കാം എന്നോട് അങ്ങിനെ പറഞ്ഞത്. ഞാന്‍ അങ്ങിനെ കരുതി സമാധാനിയ്ക്കുന്നു.ഞാന്‍ ഇത്രയൊക്കെ എഴുതണമെന്ന് കരുതിയതല്ല.ബ്ലോഗില്‍ മാത്രമേ തുറന്നെഴുതാറുള്ളൂ. അതായിരിയ്ക്കാം കാരണം 🙂ഇനിയും എതൊക്കെ കാണാനിരിയ്ക്കുന്നു ഈ ഉപാസന.പിടിച്ച് നില്‍ക്കാന്‍ പറ്റിയാ മതിയായിരുന്നു.പറ്റും… പറ്റണം… 🙂കാശിത്തുമ്പ (നല്ല പേര്) : <>ഉള്ളില്‍ ഒരിക്കലും അണയാത്ത കനലുകളുമായി ജീവിക്കുന്നതു പോലെ<>‘ജീവിയ്ക്കുന്ന പോലെ’ യല്ല കാശിത്തുമ്പ… അങ്ങിനെ തന്നെയാണ് എന്റെ ജീവിതം..! ഇതു വരെയും. ഇനിയങ്ങോട്ടും അങ്ങിനെയായിരിയ്ക്കുമെന്നും ഞാന്‍ കരുതുന്നു. ഞാന്‍ ഈ പറയണതൊന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ലെങ്കി “എന്റെ ജീവിതം” എന്ന ലേബലോട് കൂടിയ താഴെയുള്ള ചില പോസ്റ്റുകള്‍ വായിച്ചാല്‍ മതി. 🙂ഉള്ളിലെ കനലുകളില്‍ ഞാന്‍ എരിഞ്ഞ് തീരുകയാണ്. :-). ഇനിയും ഞാന്‍ പറയണോ “ഓണം എന്നെ നോവിച്ചോ ഇല്ലയോ” എന്ന്..???രണ്ട് പേര്‍ക്കും നന്ദി.🙂 എന്നും സ്നേഹത്തോടെ ഉപാസന
സുനിൽ,ഞാൻ എഴുതാൻ ഇരിയ്ക്കുകയായിരുന്നു.ചില കാലങ്ങൾ,സമയങ്ങൾ ഒക്കെ അങ്ങിനെയാൺ.എല്ലാവഴിയും അടഞ്ഞതുപോലെ തോന്നുംപക്ഷെ,ഉറപ്പുള്ള ഒരുകാര്യം,അതു നീണ്ടു നിൽക്കില്ലഎന്നതാൺ.അതുകൊണ്ട് തന്നെ പറയട്ടെ,മനസ്സിനെ നിരാശ ബാധിയ്ക്കാൻ അനുവദിയ്ക്കരുത്.കാര്യങ്ങളൊക്കെയൊന്ന് മാറിമറഞ്ഞ് എല്ലാം നേരെയാകാൻ ഒരൊറ്റ ദിവസം മതി.ആ ദിവസത്തിനായി കാത്തിരിയ്ക്കുക…മാംഗ് പറഞ്ഞത് വല്ലതും ശരിയാകുന്നുണ്ടോ?പ്രാർത്ഥനകളോടെ ജയശ്രീ ചേച്ചി.
സത്യം പറയട്ടെ….മനോഹരമാണ്….എന്റെ ചെറിയ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ ഒന്നാന്തരമെന്നു പറയാം നിങ്ങള്‍ ആരാനെന്നെനിക്കറിയില്ല…ആദ്യമായാണ് ഇവിടെ വരുന്നത്….മനസ്സില്‍ നനവ് കിനിയിക്കുന്ന എഴുത്ത്…ഒരു കഥ മാത്രമെ ഇപ്പോള്‍ വായിച്ചിട്ടുള്ളൂ…പക്ഷെ അത് മനസ്സില്‍ വല്ലാതെ കനം തന്നു… അത് കൊണ്ട് പോവുകയാണ് വീണ്ടും വരാം….സന്തോഷം തോന്നുന്നു …. നല്ലത് ഇടയ്ക്കിടെ ഇങ്ങനെ കാണുമ്പോള്‍…… പലതും മിന്നിത്തിളങ്ങുന്നത് കണ്ട് പോയപ്പോള്‍ വെറും വെള്ളാരങ്കല്ലുകള്‍ മാത്രമായിരുന്നു….നിലാവില്‍ വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന വെള്ളാരങ്കല്ലുകള്‍…. എഴുത്ത് തുടരുക മനസ്സു നിറയെ നന്മകള്‍ നേരുന്നു
Upasana paranjathu pole thankalude prasnangal munpe thudangunnundu thankalude pazhaya pala postukalilum nisabdanaya oru kazhchakkarananu njan ippazhum oru comment ezhuthanam nnu karutheethalla but entho enthanu thankale alattunnu prasnangalude okke mooladharam ? Ennekilum athonnu kandu opidichittundo….? vakkukal eppozhatheyum pole nilavaram pularthunnu…vayanakkarude ullil thattunna aa style thante mathram kazhivu…bhavukangalthudarnnum pratheekshikkunnu ithu pole hridayasparsiyaya postukal.with rgdsdeepu
ഓണത്തിന് വീട്ടുകാരോടൊത്ത് കൂടിയത് നന്നായി. ഓണസമയത്ത് ഒന്നാഹ്ലാദിച്ചുകൊള്ളാന്‍ ദൈവം അവസരം ഒരുക്കിയില്ലേ. ഇതൊക്കെ ഒരു പരീക്ഷണം. വളരെ വലിയസമ്മാനം കൊടുക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നവരെ ദൈവം കഠിനമായി പരീക്ഷിക്കും. ഒരിക്കലും നിരാശപ്പെടരുത് മോനേ. എന്തോ നല്ലത് കരുതിവച്ചിട്ടുണ്ട് ഈശ്വരന്‍. തീര്‍ച്ച. സന്തോഷമായിരിക്കൂ.
ബ്ലോഗ്ഗിന്റെ വിവരണം വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്.. സിനിമയുടെ ട്രെയ്ലെര്‍ കാണുന്ന പോലെയുണ്ട്..ഇതാണ് ഉപാസനയുടെ കഥ…അഭിനന്ദനങ്ങള്‍!
എന്റെ ഉപാസനേ…നല്ല ചുട്ട അടി കിട്ടാത്തതിന്റെ കുഴപ്പമാ ഇതെല്ലാം…അത്രയെ എനിക്കു പറയാനുള്ളൂ.എനിക്കു ശമ്പളം കിട്ടുമ്പോള്‍, ലേബര്‍ ക്യാമ്പില്‍ ജോലിയെടുക്കുന്ന മാസം അയ്യായിരമൊ ആറായിരമൊ കിട്ടുന്ന മനുഷ്യക്കോലങ്ങളെ ഓര്‍ക്കും അപ്പോള്‍ എന്റെ ശമ്പളത്തിനും ജീവിത സാഹചര്യത്തിനും കൂടുതല്‍ തിളക്കവും സന്തോഷവും ഉണ്ടാകുന്നു, അല്ലാതെ….പിന്നെ എഴുത്തിന്റെ രീതി ഓരോ പോസ്റ്റു കഴിയുമ്പോഴും കൂടുതല്‍ മിഴിവാകുന്നു അതില്‍ അഭിനന്ദനങ്ങള്‍
🙂
ജീവിതം എന്ന ലേബലിലെ എല്ലാ പോസ്റ്റുകളും വായിച്ചു. എന്താ പറയേണ്ടതെന്ന് എനിക്കറിയില്ല.
ധ്വനി : ആശംസകള്‍ക്ക് നന്ദി സുഹൃത്തേ. 🙂വേണു മാഷേ : വീണ്ടും കണ്ടതില്‍ സന്തോഷം. 🙂വല്ലഭന്‍ ഭായ് : 🙂അനൂപ് : 🙂മയൂരാമ്മേ : കഴിഞ്ഞ് രണ്ട് ഓണങ്ങള്‍ ശരിയ്ക്കും നോവിച്ചൂട്ടോ. 😉ജെപി : സ്വാഗതം ഉപാസനയിലേയ്ക്ക്. 🙂ജഹേഷ് ഭായ് : പോയെന്നേ ഞാന്‍. ചില കാര്യങ്ങളൊഴിച്ചാല്‍ എല്ലാം നന്നായിരുന്നു. 🙂മായ : സ്വാഗതം. അഭിനന്ദനങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി. 🙂വിജയന്‍ ഭായ് : അനുഭവങ്ങള്‍ പലതും പൊള്ളീക്കാന്‍ മാത്രം ശേഷിയുള്‍ലതാണ്. നന്ദി രണ്ട് വാക്ക് കുറിച്ചതിന്. 🙂ഇഫ്തിക്കര്‍ : ആശംസകള്‍ക്ക് തിരിച്ചും ആശംസകള്‍. 🙂കല്യാണിയമ്മേ 😉 : അതെ ആ നല്ല കാലവും നോക്കിയിരിയ്ക്കാണ് ഞാന്‍. എന്റെ ഉപാസനയിലേയ്ക്ക് സ്വാഗതം. 🙂വായിച്ച് അഭിപ്രായമറീയിച്ചവര്‍ക്കും അറിയിക്കാത്തവര്‍ക്കും നന്ദി.🙂 എന്നും സ്നേഹത്തോടെ സുനില്‍ || ഉപാസന
ജയശ്രീചേച്ചി : ഞാന്‍ ഓണത്തിന് പോയിരുന്നു. എല്ലാവര്‍ക്കും സന്തോഷമായിരുന്നു. പിന്നെ ഒരൊറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് പലതും ശരിയാവുമെന്ന് പറഞ്ഞത് വളരെ ശരിയാണ്. എനിയ്ക്ക് ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് പല ഇന്റര്‍വ്യൂകളും കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. പീനെ പലതും നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുമുണ്ട്. 🙂കാശിത്തുമ്പ : അപ്പോ എല്ലാം മുമ്പ് പറഞ്ഞ പോലെ. 🙂ഹന്‍ലല്ലത് : ആദ്യസന്ദര്‍ശത്തിന് സ്വാഗതം.ഒത്തിരി നല്ല പ്രോത്സാഹനങ്ങള്‍ തന്നതിന് നമോവാകം.പിന്നെ ഒരു ചെറിയ സംശയം. <>പലതും മിന്നിത്തിളങ്ങുന്നത് കണ്ട് പോയപ്പോള്‍ വെറും വെള്ളാരങ്കല്ലുകള്‍ മാത്രമായിരുന്നു…നിലാവില്‍ വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന വെള്ളാരങ്കല്ലുകള്‍…<>ഈ വാചകങ്ങള്‍ വഴി താങ്കള്‍ എന്താണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നതെന്ന് വ്യക്തമല്ല.“പലതും മിന്നിത്തിളങ്ങുന്നത് കണ്ട് പോയപ്പോള്‍” എന്ന് തുടങ്ങുന്ന സെന്റന്‍സ് ഒരു നിരാശാബോധമാണ് വായനക്കാരിലേയ്യ്ക്ക് കണ്‍‌വേ ചെയ്യുന്നത്. പക്ഷേ അടുത്ത വാചകം “നിലാവില്‍ വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന വെള്ളാരങ്കല്ല്” എന്നത് ഒരു ആശാഭരിതമായ ഒരു പ്രയോഗമാണ്. 🙂ഇതാണ് എന്നില്‍ കണ്‍ഫ്യൂഷന്‍ ഉളവാക്കിയ വാചകങ്ങള്‍.🙂 ദീപു : ദീപു ചോദിച്ചിരിയ്ക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് എനിയ്ക്ക് വ്യക്തമായ മറുപടിയുണ്ട്.പക്ഷേ അത് മുഴുവന്‍ മനസ്സ് തുറന്ന് ഇവിടെ എഴുതാന്‍ ഞാനില്ല. മെയില്‍ ഐഡി തരുമെങ്കില്‍ ഞാന്‍ പറയാം.ഒന്നെ മാത്രം സൂചിപ്പിയ്ക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. എന്റെ ന്യൂനത എനിയ്ക്കൊരു ഭാരമല്ല. അതിനെ എങ്ങിനെ മാനേജ് ചെയ്യണമെന്ന് എനിയ്ക്കറീയാം.പക്ഷേ ന്യുനത മറ്റ് ചിലതിന് തടസ്സമായി നില്‍ക്കുന്നതാണ് എന്നെ ആശങ്കപ്പെടുത്തുന്നത്. അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി. 🙂വായിച്ച് അഭിപ്രായമറീയിച്ചവര്‍ക്കും അറിയിക്കാത്തവര്‍ക്കും നന്ദി.🙂 എന്നും സ്നേഹത്തോടെ സുനില്‍ || ഉപാസന
ഗീതേച്ചി : വലിയ സമ്മാനം..! ആകട്ടെ ആകട്ടെ. 🙂 ജഗ്ഗുദാദ : ബ്ലോഗിലെ വിവരണമാണോ അതോ ബ്ലൊഗ്ഗര്‍ പ്രൊഫൈലിലെ വിവരണമാണോ നല്ലതാണെന്ന് പറഞ്ഞത്..?ദാദയ്ക്ക് സ്വഗതം. 🙂കുഞ്ഞന്‍ ഭായ് : ഭായി ഇനിയും കുറച്ച് കൂടെ വസ്തുതകള്‍ മനസ്സിലാക്കാനുണ്ട്. അത് മനസ്സിലാക്കിയാല്‍ ഇപ്പോ ഇട്ടിരിയ്ക്കുന്ന കമന്റില്‍ ചില വ്യത്യാ‍സങ്ങള്‍ തീര്‍ച്ചയായും വരുത്തും. അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി.ചുട്ട അടിയൊക്കെ ധാരാളം കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. കുട്ടിയായിരുന്നപ്പോ വീട്ടില് നിന്നും നാട്ടുകാരില്‍ നിന്നും. നാട്ടുകാരില്‍നിന്‍ കിട്ടിയതിനൊക്കെ തിരിച്ചും കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. 🙂ടിന്‍സ് : സന്ദര്‍ശനത്തിന് നന്ദി. സ്വാഗതം. 🙂ബിന്ദു : ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും കുഴപ്പമില്ല. എന്റെ പതിവ് വായനക്കാരില്‍ പലതും എന്താ പറയേണ്ടെ എന്നറിയാതെ മിണ്ടാതിരിയ്ക്കുന്നുണ്ട്. ചിലര്‍ എല്ലാം ഒരു “ഓണാശംസകള്‍” ളിലൊതുക്കി പിന്‍വാങ്ങി.ആദ്യാന്ദര്‍ശനത്തിന് മുന്നില്‍, എല്ലാ വായനയ്കും പ്രണാമം. 🙂വായിച്ച് അഭിപ്രായമറീയിച്ചവര്‍ക്കും അറിയിക്കാത്തവര്‍ക്കും നന്ദി.🙂 എന്നും സ്നേഹത്തോടെ സുനില്‍ || ഉപാസന
ഉപാസനാ,ഓണം കഴിഞ്ഞു. എങ്കിലും ഒരുപാട് ആശംസകള്‍. നിര്‍ഞ്ജന്‍.
ഉപാസന..കാത്തിരിക്കു..എല്ലാം നേരെയാവും..
ഉപാസനേ,മിസ്സായത് ഓരോന്നായി വായിച്ചു വരുന്നു..എഴുത്ത് പതിവു പോലെ..പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും എഴുതാന്‍ ഇവിടെ പറ്റാറില്ല, മനസ്സിന്റെ ശക്തി ചോര്‍ന്നു പോകാതെ തുടരട്ടെ..
Can u publish your email id? I thot of contacting u and get ur resume. I’m working in IT feild.if i come across any openings i can forward ur resume.
Deepa Madam,At first let me say thanks for reading ma blog. 🙂Then, you can reach me at <>sunilmv@gmail.com<> (This email id is also visible in ma bloggr profile <>http://www.blogger.com/profile/08914439392532740968<> too).Once again Thanks for the help offer and for comment.🙂 Sunil || UpasanaOff topic : I may delete this comment in future.
Find 1000s of Malayalee friends from all over the world.Let’s come together on < HREF="http://www.keralitejunction.com" REL="nofollow">http://www.keralitejunction.com<> to bring all the Malayalee people unite on one platform and find Malayalee friends worldwide to share our thoughts and create a common bond.Let’s also show the Mightiness of Malayalees by coming together on < HREF="http://www.keralitejunction.com" REL="nofollow">http://www.keralitejunction.com<>
സുനിൽ,വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു.നല്ല ഒഴുക്കുള്ള രചനതുടരുകഎല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും
നന്നായിട്ടുണ്ട്……..*
“About me” വായിച്ചപ്പോള്‍ തന്നെ ഉറപ്പായിരുന്നു നല്ലൊരു എഴുത്ത് കാരനാണെന്ന്. ഇന്ന് ഈ profile തിരഞ്ഞെടുത്തു വായിക്കുകയായിരുന്നു . എന്റെ പ്രതീക്ഷകളെ തകര്ത്തില്ല. ഹൃദയത്തില്‍ തൊടാതെ കടന്നു പോയ വരികള്‍ വിരളം.
എന്റെ എല്ലാ ആശംസകളും.
feelings there, oro variyilum ..
i thnk oro postum ezhuthumbol mind calm akum alle…upasana nice name.,
ur description abt upasana also nice..good.
ചിരിപ്പൂക്കള്‍ : വൈകിയെത്തുന്ന ഈ നന്ദിപ്രാകാശനവും. 🙂
മേരിക്കുട്ടി : കാത്തിരിപ്പുതുടരുകയാണ്. ഇതുവരെ പാതിയേ ശരിയായിട്ടുള്ളൂ. സംഭവങ്ങള്‍ ഇപ്പോഴും ആവര്‍ത്തിക്കുന്നുമുണ്ട് വിപ്രോയിലുള്‍പ്പെടെ. 🙁
പീയാറേ : ചോര്‍ച്ചയൊക്കെ അടച്ചു 🙂
ദീപേച്ചി : ശ്രമങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി. ജെസ്സ് എന്നെ കൊണ്ടാക്ട് ചെയ്തിരുന്നു. എച്ച്‌സി‌എല്ലില്‍ ഇപ്പോള്‍ ചെറിയൊരു പണിയുണ്ട്. എങ്കിലും കൂടുതല്‍ ഉയരങ്ങളിലേക്ക് എത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. 🙂
മലയാളീ : താല്പര്യമില്ല സുഹൃത്തേ. 🙂
ചെറിയനാടന്‍ / നിശികാന്ത് : സന്തോഷം. പാട്ടൊക്കെ ഗംഭീരമായി കേട്ടോ 🙂
ശ്രീ ഇടമണ്‍ : വന്നതിന് നന്ദി. 🙂
പീക്കുട്ടി : പ്രതീക്ഷകള്‍ക്കൊത്തു ഉയരാനായതില്‍ സന്തോഷിക്കുന്നു 🙂
സ്മിത : എഴുതുമ്പോള്‍ മനസ്സ് ശാന്തമാവുകയല്ലാ, മറിച്ച് പ്രക്ഷുബ്ധമാവുകയാണ് ചെയ്യാറ്. വായനക്ക് നന്ദി 🙂
എല്ലാവര്‍ക്കും എന്റെ കൂപ്പുകൈ
🙂
എന്നും സ്നേഹത്തോടെ
സുനില്‍ || ഉപാസന
qw_er_ty
This comment has been removed by a blog administrator.
This comment has been removed by a blog administrator.
Touching.