സുനിൽ ഉപാസന | Sunil Upasana
സുനിൽ ഉപാസന | Sunil Upasana
തൃശൂർ ജില്ലയിൽ, ചാലക്കുടിക്കു അടുത്തുള്ള കക്കാട് ഗ്രാമത്തിൽ ജനനം. കമ്പ്യൂട്ടർ എൻജിനീയറിങ്ങിൽ ത്രിവൽസര ഡിപ്ലോമ. ഫിലോസഫിയിൽ ബിഎ ബിരുദം. പുസ്‌തകങ്ങൾ — കക്കാടിന്റെ പുരാവൃത്തം, ആർഷദർശനങ്ങൾ, ബൊമ്മനഹള്ളിയിലെ പോസ്റ്റ്‌മാൻ, ദിമാവ്‌പൂരിലെ സർപഞ്ച്. ഇപ്പോൾ ബെംഗളുരുവിൽ ഐടി രംഗത്ത് ജോലി ചെയ്യുന്നു. Email: sunil@sunilupasana.com | WhatsApp: 8281197641. Read More.
സുനിൽ ഉപാസനയുടെ പുതിയ പുസ്തകം. വാങ്ങുക! വായിക്കുക!
ദിമാവ്‌പൂരിലെ സർപഞ്ച്
രചന: സുനിൽ ഉപാസന.
പബ്ലിഷർ: ലോഗോസ് ബുക്ക്‌സ്.
കവർ: ജിഷ്‌ണുദേവ് വെഞ്ഞാറമൂട്.
വിഭാഗം: ത്രില്ലർ നോവൽ.
പേജുകൾ: 100.
വില: 140 രൂപ.
ടെറസ്സിന്റെ ഒരു വശത്തു അധികം പൊക്കമില്ലാത്ത അലക്കുകല്ലിന്‍ ഞാന് കുന്തിച്ചിരുന്നു. ജലപാളികള്‍ ആവരണമിട്ടിട്ടും കല്ലിന് നേരിയ ചൂടുണ്ട്. ഞാന് കാലുകള്‍ അകത്തി തറയോട് ചേര്‍ത്തുവച്ചു. ക്രമേണ ഇളംചൂട് കാലുകളിലൂടെ ശരീരത്തിലേക്ക് അനുവാദം വാങ്ങാതെ കടന്നുകയറി.
മഴ പെയ്യുകയാണ്. രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതക്കു ഭംഗം വരുത്തി ആര്‍ത്തലച്ചു പെയ്യുകയാണ് വര്‍ഷം. ആദ്യം നേരിയ ചാറ്റല്‍പോലെ കുറച്ചു ജലത്തുള്ളികള്‍. ക്രമേണ അവയുടെ എണ്ണം കൂടിവന്നു. വേനല്‍ച്ചൂടില്‍ ചുട്ടുപഴുത്തു കിടന്നിരുന്ന കോണ്‍ക്രീറ്റില്‍ അവ കാട്ടുന്ന കരവിരുതിൽ ഞാൻ ലയിച്ചു. ഓരോ മഴതുള്ളിയും കോണ്‍ക്രീറ്റിലുണ്ടാക്കുന്ന ഈര്‍പ്പം കുറച്ചു സമയത്തിനകം ആവിയാകുന്നു. അപ്പോള് അവയെ വീണ്ടും ഈറനാക്കി തുടരെത്തുടരെ പതിക്കുന്ന നിര്‍മലമായ ജലകണങ്ങള്‍. എത്ര സുന്ദരമായ സ്ലൈഡ് ഷോ.
രാത്രിമഴ എന്നും ഇഷ്ടമായിരുന്നു. നാട്ടിലും ഇവിടേയും. എല്ലാവരും സുഖകരമായ തണുപ്പില്‍ മൂടിപ്പുതച്ച് ഉറങ്ങുന്ന വേളകൾ. അപ്പോഴും ജനലരുകിലെ ചാരുകസേരയിലിരുന്ന് മഴയുടെ സംഗീതം കേള്‍ക്കുമായിരുന്നു. മഴ പെയ്തു തോര്‍ന്നിട്ടും തോരാതെ പെയ്യുന്ന ഇലഞ്ഞിമരത്തിന്റെ ചുവട്ടില്‍ കുളിരോടെ നില്‍ക്കാറുള്ള എന്റെ ബാല്യം. ഒരു മരക്കമ്പില്‍ പിടിച്ചുവലിച്ച് കൂടുതല് ജലകണങ്ങളെ എന്നിലേക്ക് സ്വീകരിക്കുമ്പോഴുള്ള ആഹ്ലാദം. കനത്ത മഴക്കുശേഷം പ്രകൃതി അനുഭവിപ്പിക്കാറുള്ള കനത്ത നിശബ്ദത. ഞാനറിയാതെ എന്റെ മനസ്സ് ഒഴുകുകയാണ്.
കുട്ടിക്കാലത്ത് ഓട്ടുമ്പുറത്തു വീഴുന്ന മഴത്തുള്ളികളെയും അവയുടെ ചിതറിത്തെറിക്കലും ശ്രദ്ധിച്ച് മിനിറ്റുകളോളം നില്‍ക്കുമായിരുന്നു. ഓടുകളുടെ പലഭാഗങ്ങളില്‍ വീഴുന്ന മഴത്തുള്ളികള്‍ പിന്നീട് ഒരു ചാലില്‍ ഒരുമിച്ച് ഏകഭാവത്തോടെ കുറച്ചുദൂരം ഒഴുകി നിലത്തേക്കു പതിക്കുന്നത് ഒരു സംഗീതാത്മകമായ ശബ്ദത്തോടെയായിരിക്കും. പക്ഷേ ഇവിടെ; ഈ രാത്രിയിലിപ്പോൾ ജലകണങ്ങള്‍ക്ക് ഒരുമിക്കാനും ഒഴുകാനും കളിമണ്ണ് ചുട്ടെടുത്ത ഓട് ഇല്ല. പകരം അവ എന്റെ മൂക്കിന്റെ പാലം ഉപയോഗിക്കുന്നു. ജലകണങ്ങള്‍ കോണ്‍ക്രീറ്റില്‍ തല്ലിയലച്ച് ശ്രംഗരിക്കുന്നു. ഒഴുകിപ്പരക്കുന്നു.
കഴിഞ്ഞതവണ നാട്ടില്‍ പോയപ്പോ ഷിബുവിനോട് സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു, ഒക്കെ ഒന്നു പെയ്തൊഴിയാന്‍ ആഗ്രഹമുണ്ടെന്ന്. ഭിക്ഷാംദേഹിയെപ്പോലെ അവന്‍ വീണ്ടും വാടകവീട് മാറിയ സമയം. ഇത്തവണ അന്നമനട അമ്പലത്തിനടുത്തേക്ക്. വിഘ്നേശ്വര ജ്യോതിഷാലയത്തിനടുത്തുള്ള പഴയ പ്രൌഢിയുള്ള കൊച്ചു വീട് എന്നെ ഹഠാകാര്‍ഷിച്ചു. പലകകള്‍ കൊണ്ടുള്ള തട്ടുമ്പുറം. കത്തിക്കാളുന്ന വെയിലത്തും കുളിര്‍മ്മ മുറ്റി നില്‍ക്കുന്ന മുറികള്‍. മുറ്റത്തുതന്നെ ഒരു നാരകവും കൂവളച്ചെടിയും. പിന്നെ എണ്ണംപറഞ്ഞ നാല് സര്‍പ്പക്കാവുകള്‍. ആകെക്കൂടി ഒരു പ്രാചീനത തോന്നിക്കുന്ന വീട്.
സന്ധ്യക്കു ശിവക്ഷേത്രത്തിനടുത്ത്, മണൽപ്പുറത്തിനോടു ചേര്‍ന്നുള്ള ആല്‍ത്തറയില്‍, മണൽപ്പുറത്തെ നിശബ്ദതയില്‍ മേയുന്ന പശുക്കളെനോക്കി ഞങ്ങള്‍ ഇരുന്നു. മൌനം മുറ്റിയ ഏതാനും മിനിറ്റുകൾ. ഒടുവില്‍ അവൻ അന്വേഷിച്ചു.
“നിനക്കൊന്ന് കരഞ്ഞൂടേടാ?”
ഞാന് അസ്വസ്തതയോടെ മനസ്സിലാക്കി. മറുപടി അര്‍ഹിക്കുന്ന ബുദ്ധിപൂര്‍വകമായ ഒരു ചോദ്യമാണത്. ഇരിഞ്ഞാലക്കുട ക്രൈസ്റ്റ് കോളേജിലെ അരണമരങ്ങള്‍ക്കിടയിലും തിരുവനതപുരം ബേക്കറി ജംഗ്ഷനിലെ ലോഡ്ജുമുറിയിലുമിരുന്ന് ഞാന് കരഞ്ഞിട്ടുള്ള കഥകളൊക്കെ അവനറിയാം.
മറുപടി കൊടുത്തു. “ആഗ്രഹമുണ്ട് സുഹൃത്തേ പക്ഷേ എന്തുകൊണ്ടോ പറ്റുന്നില്ല”
തുടര്‍ന്ന് ഞങ്ങള്‍ ചിരിച്ചു. ഇനിയും നിവര്‍ത്തിക്കപ്പെടാത്ത മോഹങ്ങളോര്‍ത്ത് വെറുതെ ചിരിച്ചു.
പക്ഷേ ഇപ്പോൾ എനിക്ക് അത്തരം പരിഭവങ്ങളില്ല. കാരണം ആഗ്രഹം സക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു. ചിലര് ഒത്തൊരുമിച്ച് സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുത്തി. ആരോടൊക്കെയാണ് നന്ദി പറയേണ്ടത്. ലക്ഷ്മി നരസിംഹന് എന്ന വ്യക്തിയോടെ, അതോ എന്നും എന്റെ എതിര്‍ചേരിയില്‍ സ്ഥാനം പിടിക്കാറുള്ള വിധിയോടോ.
ഞാനോര്‍ക്കുന്നു. അന്നു സാറിന്റെ വാക്കുകള്‍ വളരെ മൂര്‍ച്ചയുള്ളതായിരുന്നു. എന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞ സംതൃപ്തിയോടെ പറയാനുള്ള വാക്കുകള്‍ മനസ്സിൽ അടുക്കി വച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നെന്ന് തോന്നി.
“Sunil you have to wait another six months to appear second interview at Infy. Company’s policy is so.”
അതെ. പലപ്പോഴും പലതുമാണ് എനിക്കു തടസ്സമായി വരിക. പലപ്പോഴും ദൈവം കനിഞ്ഞു നല്‍കിയ ശാരീരികന്യൂനത. അല്ലെങ്കില് ഓരോരോ കാലക്കേടുകള്‍. ഇത്തവണ ഇത് രണ്ടുമല്ല.
കമ്പനിയുടെ പോളിസിയാണ് വഴിമുടക്കിയായി നില്‍ക്കുന്നത്. ഞാന് ആശ്വസിക്കാനും സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാനും ആവത് ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ, ന്യായമായതും മറ്റുള്ളവരില്‍ അസ്വസ്ഥത ഉളവാക്കിയേക്കാവുന്നതുമായ സംശയങ്ങള് ചോദിക്കുക എന്ന മനസ്സിന്റെ ചാപല്യത്തെ (?) എനിക്ക് തടുക്കാനായില്ല.
“Sir… Interviewing a candidate in an area, in which he is not experienced. That is what happened in my first interview. Is that company’s policy?”
മനസാക്ഷിക്കുത്ത് തോന്നുന്നവന്റെ ഏതോ വികാരം എതിർമുഖത്ത് പ്രകടമായി. അതിന്റെ നിറഭേദങ്ങളില്‍ ഞാന് അഭിരമിക്കവേ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
“You should well equip to face multiple interview!!”
പറ്റും സാര്. പരിണതപ്രജ്ഞരായ ചിലര്‍ക്ക് അതിനു സാധിക്കുമായിരിക്കും. കേവലം മൂന്നുവർഷം പ്രവൃത്തിപരിചയമുള്ളവനു പക്ഷേ സാധിക്കില്ല. ഒരു ‘If Possible‘ കൂടി മറുപടിയുടെ അവസാനം ചേര്‍ത്താല്‍ നന്നായിരുന്നെന്നു എനിക്കു പറയാന് തോന്നി.
“Sir, How is that possible for a candidate having three years experience?”
ഞാന് കുറച്ചുസമയം കാത്തുനിന്നു. പക്ഷേ മറുപടി കിട്ടിയില്ല.
അര്മാന് അലി സാര്. പാവം എനിക്കുവേണ്ടി കയ്യും മെയ്യും മറന്നു വാദിച്ചു. മാരത്തോണ്‍ ചര്‍ച്ചയായിരുന്നു, മാരത്തോണ്‍ ചര്‍ച്ച. ചില്ലുവാതിലിനിപ്പുറത്ത്, പതുപതുത്ത സോഫയില്‍ കൈകള്‍ കൂട്ടിത്തിരുമ്മി ആകാംക്ഷയോടെ ഞാനിരുന്നു. എന്റെ ഭാവിയാണവിടെ ആ ഡിസ്കഷന് റൂമില്‍ രണ്ടുപേർ ഇരുന്നു തീരുമാനിക്കുന്നത്. എന്തൊക്കെ വിചാരങ്ങളായിരുന്നു എന്റെയുള്ളിൽ.
പണ്ട് കിട്ടിയ വരദാനങ്ങളൊക്കെ എനിക്കിന്നു ബാധ്യതകളാണ്. കാരണം അനുഗ്രഹങ്ങളുടെ ഊഷ്മളത എന്നെ വീര്‍പ്പുമുട്ടിക്കുന്നു. ഓരോ തവണ അടിവച്ചു അടിവച്ച് കയറി വരുമ്പോള്‍ ചിലര് വാമനസ്വഭാവത്തോടെ ഉച്ചിയില്‍ കാല്‍വച്ചു ചവിട്ടിത്താഴ്ത്തും. അവര് പറയുന്ന കാരണങ്ങളുടെ ഉമിത്തീയില്‍ ഞാന് ഞാന് മറ്റൊരു മാര്‍ക്കണ്ഢേയനാകുന്നു.
വാക്കിങ്ങ് സ്റ്റിക്കിന്റെ ശബ്ദം പതുക്കെ ഒഴുകി വന്നു. ഞാൻ തല ഉയർത്തി. അര്മാന് അലി സാര് എന്റെ അരികില്‍ ഇരുന്നു. കുറച്ചുനേരം കിതച്ച.
“Sunil, What happened in your first interview at Infy?”
ആദ്യത്തെ ഇന്റര്വ്യൂ. അതൊരു ഇന്റര്വ്യൂ തന്നെയാണോ. അല്ല. നിര്‍ബന്ധിക്കപ്പെടുകയായിരുന്നു അതിനു. തുറന്നു പറഞ്ഞതാ.
“സാറേ. എനിക്ക് ഈ നെറ്റ്വര്‍ക്കിങ് ഇന്റര്വ്യൂ വേണ്ട. ആ ഏരിയയിൽ വല്യ പിടിപാടില്ല. ദയവായി എന്റെ ഫീല്ഡില് ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്യൂ”
ഒരുപാട് കാരണങ്ങൾ എതിരായി നിരത്തപ്പെട്ടു. അവസാനം ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്ന ഓപ്ഷനുകൾ രണ്ടെണ്ണമാണ്. Do OR Go Home.
എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ആ അവസരത്തില്‍ രണ്ടു വാചകത്തിനും ഒരേ അര്‍ത്ഥവും ഗന്ധവുമായിരുന്നു. ഉന്മൂലനത്തിന്റെ ഗന്ധം. അവസാനം നേര്‍ച്ചക്കോഴിയെപ്പോലെ തലവച്ചു കൊടുത്തു. അരിമണി പോയിട്ടു ഒരിറ്റ് വെള്ളംപോലും കിട്ടിയില്ല.
ഞാന് അർമാൻ സാറിനോട് എല്ലാം വിശദീകരിച്ചു. അദ്ദേഹം മൂളലോടെ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.
എല്ലാം തുടങ്ങിയത് ഡിസംമ്പര്‍ ഇരുപത്തി ഒമ്പതിനായിരുന്നു. നീണ്ട ഇടവേളക്ക് ശേഷം നാട്ടിലെത്തിയതായിരുന്നു. ഉച്ചക്കു സഹമുറിയൻ ബ്രിജിന്റെ സന്ദേശം.
“A call from Badroos, Infosys. You have an interview there in Network Support on 31st”
ആദ്യം സന്തോഷിച്ചു. കാരണം ഇന്‍ഫോസിസ് ഡിപ്ലോമാക്കാരെ പരിഗണിക്കാറുള്ളതായി അറിവില്ല. കൂടെ പഠിച്ച പലരും ഐബി‌എം, എച്ച്‌പി, നെറ്റ്‌ആപ്പ് തുടങ്ങിയ വന്‍‌കിട കമ്പനികളില്‍ ഉണ്ടെങ്കിലും ആരും ഇന്‍‌ഡ്യന്‍ വന്‍‌കിടകളായ വിപ്രോയിലോ, ഇന്‍ഫിയിലോ ഉള്ളതായി അറിവില്ല. മെസേജ് മുഴുവൻ വായിച്ചപ്പോൾ സന്തോഷം പൊലിഞ്ഞു. ബ്രിജിന്റെ സംശയം ന്യായമായിരുന്നു.
“Why did you told them to interview in Network field?”
സംഗതികളുടെ കിടപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ ഗൌരവം മനസ്സിലായ. നെറ്റ്വര്‍ക്കിംഗില്‍ രണ്ടായിരത്തിമൂന്നിൽ എടുത്ത ഒരു സർട്ടിഫിക്കേഷൻ അല്ലാതെ വല്യ പിടിപാടില്ല. സർട്ടിഫിക്കേറ്റിന്റെ കാലാവധിയാണെങ്കിൽ കഴിഞ്ഞു. ഇതുവരെ ഒരു കമ്പനിയും നെറ്റ്വർക്ക് ഏരിയയിൽ ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്തിട്ടുമില്ല. അതുകൊണ്ട് പരാജയപ്പെടാനുള്ള സാദ്ധ്യത വളരെ കൂടുതലാണ്.
ചേട്ടന്‍ സൂചിപ്പിച്ചു. “നീ ചെല്ല്. നിന്റെ ഫീല്ഡില് ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്യാ‍ൻ പറഞ്ഞുനോക്ക്. എന്തായാലും കിട്ടിയതല്ലേ കളയണ്ടാ“
ഞാനും ചിന്തിച്ചു. അതെ, പോയി നോക്കാം. ലക്ഷ്മി നരസിംഹന് എന്ന സാര് ചോദിച്ചത് കട്ടിച്ചോദ്യങ്ങള്‍. OSPF, VLAN, EIGRP തുടങ്ങിയവയിലെ ഏറ്റവും പുതിയ കാര്യങ്ങൾ. ഞാന് സർട്ടിഫിക്കേഷൻ എടുത്ത കാലത്ത് മേല്പറഞ്ഞതൊക്കെ ശൈശവദശയിലായിരുന്നു. കുറച്ചു അടിസ്ഥാനചോദ്യങ്ങൾക്കല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനും മറുപടി പറയാന് പറ്റിയില്ല.
ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് എച്ച്‌ആറിലെ ബദ്രൂസിനെ വിളിച്ചപ്പോള്‍ കിട്ടിയ മറുപടി പ്രതീക്ഷിച്ചതായിരുന്നു.
“Better luck next time”
അതു കേട്ടപ്പോൾ എല്ലാം അവസാനിച്ചെന്നായിരുന്നു കരുതിയിരുന്നത്. പക്ഷേ രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് ചന്ദ്രശേഖര് ഇന്‍സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലെ മാഡം വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.
“Contact Arman Ali, Infosys. No. 97400…”
ഞാന് സംഗ്രഹിച്ചു.
“ഇങ്ങിനെയാണ് സാര് സംഭവിച്ചത്. രണ്ടാമത്തെ ഇന്റര്വ്യൂ സാർ, എനിക്ക് എക്സ്പീരിയന്‍സ് ഉള്ള സെര്വര്/ഡെസ്ക്ടോപ്പ് ഏരിയയില് തന്നെ തരപ്പെടുത്തിത്തന്നു. മാത്യൂ സാറാണ് ചെക്ക് ചെയ്തത്. അത് ക്ലിയര്‍ ആയി, ഫൈനല് ഡിസ്കഷനു വിളിച്ചു. പക്ഷേ, ഇന്നത്തെ ഫൈനല് ഡിസ്കഷന് എന്നെ ആദ്യം നെറ്റ്വര്‍ക്കിംങ് ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്ത ലക്ഷ്മി നരസിംഹന് സാറുമായി തന്നെ ആയിരുന്നു!“
ഞാന് അഞ്ചുനിമിഷം തലകുനിച്ച് മിണ്ടാതിരുന്നു.
“സാറേ എന്നെ ഇന്‍ഫി ആദ്യം ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്തത് എനിക്ക് എക്സ്പീരിയന്‍സ് ഉള്ള ഏരിയയയില്‍ ആയിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന് ഇപ്പോൾ ഇന്‍ഫിയില്‍ വര്‍ക്ക് ചെയ്യുകയായിരുന്നേനെ. എനിക്കിപ്പോൾ തോന്നുന്നത് എന്റെ ആദ്യത്തെ അനാവശ്യമായ ഇന്റര്വ്യൂ കാരണം ഒക്കെ പിഴച്ചതായിട്ടാ. ശരിയാണോ സാര്?”
സാറൊന്നും മിണ്ടുന്നില്ലെന്ന് കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന് തുടര്‍ന്നു.
“ഏതെങ്കിലും കച്ചിത്തുരുമ്പ് കണ്ടാ അതുമ്മെ പിടിച്ചുകയറി രക്ഷപ്പെടാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന മനസ്ഥിതിയിലായിരുന്നു ഞാൻ. അതാണ് ആദ്യത്തെ ഇന്റര്‍വ്യൂവിനെകുറിച്ച് സാറിനോട് ഞാൻ മിണ്ടാതിരുന്നെ… സോറി”
നിരാശസ്വരത്തില്‍ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി അർമാൻ സാർ എന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.
“സുനില് ഈ ലോകത്ത് നമുക്ക് വിശദീകരിക്കാനാകാത്ത, മനസ്സിലാക്കാനാകാത്ത ചില കാര്യങ്ങള് ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ സംഭവിക്കാറുണ്ട്. അത്തരത്തിലൊന്നാണ് ഞാനിപ്പോൾ ഫീല്‍ ചെയ്യുന്നത്. ഞാന് പരമാവധി ശ്രമിച്ചു. സാര് സമ്മതിച്ചില്ല. ഐ ആം സോറി സുനില്. എക്ട്രീമിലി സോറി“
അമ്മ എന്നോട് ഗ്രഹങ്ങളെ പറ്റി ആദ്യമായി പറയുന്നത് കഴിഞ്ഞ ഒക്ടോബറിലാണ്.
എച്ച്‌പിയിലെ രമാ കിഷോറിന്റെ ഇന്റര്‍വ്യൂവിനു വിളിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ഇമെയില് നാട്ടിലായിരുന്നതു കൊണ്ട് മിസായ ദിവസം. അന്ന് എനിക്കതൊരു തമാശയായിരുന്നു. എന്തൂട്ട് ഗ്രഹങ്ങള്‍. പക്ഷേ കാലക്കേടുകള്‍ തുടര്‍ച്ചയാകുന്നു. കയ്യെത്തിപ്പിടിച്ചു എന്നു കരുതിയ സുവര്‍ണാവസരങ്ങൾ വഴുതി മാറുന്നു. അപ്പോള് മനസ്സിലുയരുന്ന ചാഞ്ചാട്ടങ്ങളെ ഞാന് ബഹുമാനിക്കണോ?
അര്മാന് സാറിനോട് യാത്രപറഞ്ഞു തിരിച്ചിറങ്ങിയപ്പോൾ ഞാന് ഒകെയായിരുന്നു. ജയദേവ ഹോസ്പിറ്റല്‍ ജംഗ്ഷന്‍ ക്രോസ്സ് ചെയ്തു ബസ്‌സ്റ്റോപ്പിലേക്കു നടക്കുമ്പോൾ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു. ഞാൻ ശ്രദ്ധമാറ്റാന്‍ ശ്രമിച്ചു. ഫ്ലൈ ഓവറിന്മേലെഴുതിയിരുന്നത് വായിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. അതുകുറച്ച് വലിയ ഇംഗ്ലീഷ് അക്ഷരങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു. DPI എന്ന്. Dalit Panthers of India എന്നതിന്റെ ചുരുക്കെഴുത്ത്. അതിനു താഴെയുള്ള സാമാന്യം ചെറിയ വാചകങ്ങള് വായിക്കാന്‍ സാധിച്ചില്ല. കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു.
എന്താ ചൂട്. വെയില്‍ കത്തുകയാണ്. ഞാന് ഇന്‍ ചെയ്തിരുന്ന ഷര്‍ട്ട് വലിച്ചു പുറത്തിട്ടു. പെട്ടെന്ന് മൊബൈല്‍ വിറക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
“Manu chettan calling…”
ഞാന് ശങ്കിച്ചു. അറ്റെന്‍ഡ് ചെയ്യണോ. വേണ്ടെന്നു തീരുമാനിച്ചു. ചേട്ടനെ വിളിക്കാൻ ബ്രിജിനോട് പറയാം.എന്നെക്കൊണ്ട് ഇപ്പോൾ സംസാരിക്കാന് സാധിക്കില്ല. സംസാരിക്കുമ്പോൾ എങ്ങാനും വിതുമ്പിയാല്‍ ചേട്ടനും അസ്വസ്ഥനാകും. അതൊന്നും വേണ്ട.
ഞാന് മെസ്സേജ് ടൈപ്പ് ചെയ്യാന് തുടങ്ങി.
“No yaar. You know who their Boss is. It is Laxmi Narasimhan. Previous Interview was the bar. Tell all things to brother since from previous interview”
ബസിലിരിക്കുമ്പോൾ ഓര്‍ത്തു. മഡിവാള വഴിയാണ് പോകുന്നത്. വേണമെങ്കിൽ ഭായിയെ കാണാം. മനസ്സ് വിലക്കി വേണ്ടെന്ന്. കാരണം അര്മാന് സാറിന്റെ മറുപടി അവനും ഉള്‍ക്കൊള്ളാനായേക്കില്ല.
“സുനില്.., ഈ ലോകത്ത് നമുക്ക് വിശദീകരിക്കാനാകാത്ത, മനസ്സിലാക്കാനാകാത്ത ചില കാര്യങ്ങള് ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ സംഭവിക്കാറുണ്ട്. അത്തരത്തിലൊന്നാണ് ഇതും”
വിശദീകരിക്കാനാകാത്ത കാര്യങ്ങള്!
ശരിയാണ്. ആറുമാസത്തിനു ശേഷം ഇന്ഫോസിസില് വീണ്ടും ഇന്റര്വ്യൂ കിട്ടി, അതു പാസായി ഞാന് ജോയിൻ ചെയ്താൽ അതും വിശദീകരിക്കാനാകത്തതാകും. കമ്പനിയുടെ പോളിസി ഇത്തരം പ്രത്യേക സാഹചര്യത്തിലും മുറുകെപ്പിടിക്കുന്നത് ശരിയാണോ എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ ചിലപ്പോള് അതും വിശദീകരിക്കാനാകാത്തതാകും.
മഴ തോര്‍ന്നിരുന്നു. അലക്കുകല്ലില്‍നിന്ന് ഞാന് എഴുന്നേറ്റു. രണ്ടുമിനിറ്റ് അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ഉലാര്‍ത്തി. ടെറസ്സിന്റെ മൂലയില്‍ പോയി അനന്തതയിലേക്ക് നോക്കി കുറച്ചുസമയം നിന്നു. ആകാശത്ത് ഉരുണ്ടുകൂടിയിരുന്ന കറുത്തിരുണ്ട കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ എന്നെ നോക്കി പല്ലിളിച്ചുകാട്ടി പരിഹസിച്ചു. തണുത്തുറഞ്ഞ് വീശുന്ന പിശറന്‍കാറ്റ് എന്റെ കണ്ണിമകളെ ബലമായി അടപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ അവയെയൊക്കെ പ്രതിരോധിച്ച് നിലകൊള്ളാന്‍ അനുഭവങ്ങളുടെ തയമ്പ് കെട്ടിയ കാഠിന്യം സഹായിച്ചു. അവയുടെ സഹായത്താല്‍ ഞാന് ആശ്വാസം കൊണ്ടു.
അങ്ങകലെ ടിന്‍ ഫാക്ടറി ഫ്ലൈഓവറില്‍ കൂടി ഹെബ്ബാലിലേക്ക് പോകുന്ന വാഹങ്ങളുടെ നീണ്ട ചലിക്കുന്ന നിര. പാമ്പുകളെപ്പോലെ വളഞ്ഞുപുളഞ്ഞും ചിലപ്പോള് കൂട്ടം തെറ്റിച്ചും ആ നിര അനസ്യൂതമായി ഒഴുകുകയാണ്. അവയുടെ ഹെഡ് ലൈറ്റുകള്‍ പതിവിലധികം തീഷ്ണങ്ങളായി എനിക്കു തോന്നി. അവിരാമം ചലിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവയുടെ പ്രകാശ പ്രളയത്തില്‍ ഞാന് മയങ്ങി നില്‍ക്കെ അതിലെ മഞ്ഞനിറങ്ങള്‍ എന്നെ കൈമാടി വിളിച്ചു.
“സുനില്, നിന്റെ എല്ലാ ദുഃഖങ്ങളും പരിഹരിച്ചു തരാം. ഇങ്ങോട്ട് വരൂ”
മോഹിപ്പിക്കുന്ന വാഗ്ദാനം. അതില്‍ മയങ്ങി മനസ്സ് പ്രകാശവലയത്തിനു നേരെ ചലിച്ചു. അതില്‍ സാവധാനം ലയിച്ചു. കൂടെ എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളും.
ഇന്‍ഫോസിസ് എന്ന കമ്പനിയില് എനിക്ക് ഒരു മാസത്തിന്റെ ഇടവേളയില് രണ്ട് ഇന്റര്വ്യൂ കിട്ടി.ആദ്യത്തെ തവണ ഞാന് ഇന്റര്വ്യൂ (31 Dec 2007) ചെയ്യപ്പെട്ടത് എനിക്ക് കാര്യമായ അറിവ് ഇല്ലാത്ത നെറ്റ് വര്‍ക്കിങ് ഏരിയയില് ആണ്.(ഓര്‍ക്കുക ഒരു കമ്പനിയും എന്നെ ഇന്നേ വരെ നെറ്റ് വര്‍ക്ക് ഏരിയയില് ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്തിട്ടില്ല)എനിക്ക് ഈ ആദ്യത്തെ ഇന്റര്വ്യൂ കിട്ടിയതെങ്ങിനെയാണെന്ന് പോലും വ്യക്തമായ ഊഹമില്ല. ചിലപ്പോള് ഞാന് ഇന്‍ഫിയുടെ ടോപ് ലെവലിലുള്ള ഒരു വ്യക്തിക്ക് അയച്ച പേര്‍സണല് ഇമെയില് വഴി ആയിരിക്കാം ആ ഇന്റര്വ്യൂ തരപ്പെട്ടത്. എന്തൊക്കെയായാലും എന്നെ നെറ്റ്വര്‍ക്ക് ഏരിയയില് റഫര് ചെയ്യുക വഴി അദ്ദേഹം ഒരു മിസ്ടേക്ക് ചെയ്തു എന്നാണ് ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നത്. (എനിക്ക് നെറ്റ്വര്‍ക്കിംങ്ങ് ലെ സെര്‍ട്ടിഫിക്കേഷന് ആയ CCNA ഉണ്ട്. 2003 ല് എടുത്തത്. ഇന്നുള്ള പല നെറ്റ്വര്‍ക്കിംങ് ടെക്നോളജീസിനെക്കുറിച്ചും വിശദമായി അന്ന് പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവയൊക്കെ അന്ന് ശൈശവാവസ്ഥയിലായിരുന്നു എന്നത് തന്നെ കാരണം. ഉദാ: OSPF നെ കുറിച്ച് വളരെ കുറവേ 2003 ലെ CCNA ടെക്സ്റ്റ് ബുക്കിലുള്ളൂ.എന്റെ ഈ CCNA സെര്‍ട്ടിഫിക്കേഷന് 2006 ല് Expire ചെയ്തു.എങ്കിലും എന്റെ റെസ്യൂമിന്റെ ഏറ്റവും മുകളില് എനിക്കുള്ള മൂന്ന് സെര്‍ട്ടിഫിക്കേഷനുകളുടെ (Expire ചെയ്ത CCNA Certication ന്റെ ലോഗോ ഉള്‍പ്പെടെ) ലോഗോ ഞാന് വെച്ചിട്ടുണ്ട്.എന്റെ റെസ്യൂം വായിച്ച് നോക്കുന്ന ആര്‍ക്കും മനസ്സിലാക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ എനിക്ക് വിന്ഡോസ്/സോളാരിസ് അഡ്മിനിസ്ട്രേഷന് ഏരിയായില് ആണ് അറിവുള്ളതെന്ന്.എല്ലാ കമ്പനികളും ആ ഏരിയായിലാണ് എന്നെ ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്യാറുള്ളതും. പിന്നെ അഡ്മിനിസ്ട്രേഷന് ഏരിയയില് വേക്കന്‍സിയുടെ അഭാവം മൂലമാണ് എന്നെ നെറ്റ്വര്‍ക്കിംങില് ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്യാന് പ്രേരിപ്പിച്ചതെന്ന് ഞാന് കരുതുന്നില്ല.രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് എനിക്ക് കിട്ടിയ രണ്ടാം ഇന്റര്വ്യൂ അഡ്മിനിസ്ട്രേഷന് ഏരിയായില് ആയിരുന്നു.പക്ഷേ അപ്പോഴും അവിടെ അഡ്മിനിസ്ട്രേഷനില് വേക്കന്‍സി ഉണ്ടായിരുന്നോ എന്ന് എനിക്ക് സംശയമുണ്ട്. കാരണം അത് പെട്ടെന്ന് ഫിക്സ് ചെയ്ത ഒരു ഇന്റര്വ്യൂ ആയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്)നെറ്റ്വര്‍കിംങ് ഇന്റര്വ്യൂ ഒരു ഫ്ലോപ്പ് ആയിരുന്നു.അവിടെ എല്ലാം അവസാനിച്ചെന്ന് കരുതിയിരുന്നെങ്കിലും അങ്ങിനയായിരുന്നില്ല കാര്യങ്ങള്. ആദ്യത്തെ ഇന്റര്‍വ്യൂവിന് ശേഷം ഒരു മൂന്നഴ്ചയ്ക്കകം (ജനുവരി 23) എനിക്ക് വീണ്ടും ഒരു ഇന്റര്വ്യൂ ഇന്ഫോസിസില് കിട്ടി.ഇത്തവണ എന്നെ ഇന്‍ഫിയിലേക്ക് റഫര് ചെയ്തത് ആരാനെന്ന് എനിക്കറിയാം. < HREF="www.speechear.org" REL="nofollow">ചന്ദ്രശേഖര് ഇന്‍സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് സ്പീച്ച് ആന്‍ഡ് ഹിയറിംങ്<> എന്ന നല്ല സ്ഥാ‍പനമാണത്.എന്റെ ശരിയായ സെര്വര് ആന്റ് ഡെസ്ക് ടോപ്പ് ഏരിയയില് എന്നെ ടെക്നിക്കല് ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്തു ഇന്‍ഫി.മാത്യൂ സാര് എന്ന ഇന്റര്‍വ്യൂവര് എന്റെ കേള്‍വിക്കുറവ് ഒരു പ്രോബ്ലം ആയി എടുത്തില്ലെന്ന് ഞാന് ഉറച്ച് വിശ്വസിക്കുന്നു.(അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്പീച്ച് എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാന് പറ്റുന്ന തരത്തിലുള്ള രീതിയിലായിരുന്നു. നന്നായി കമ്മ്യൂണിക്കേറ്റ് ചെയ്യാന് പറ്റി.)ആ ഇന്റര്വ്യൂ ഒരു സക്സസ്സ് ആയിരുന്നു. ഫൈനല് ഡിസ്കഷന് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.ഫൈനല് ഡിസ്കഷന് എന്നെ ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്തത് മാത്യൂ സാറിന്റെ ബോസ് ആയിരുന്നു. അതായത് ലക്ഷ്മി നരസിംഹന് എന്ന സാര്.എന്നെ ആദ്യത്തെ ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്ത വ്യക്തി..!!!അദ്ദേഹം എന്റെ ആദ്യത്തെ ഫ്ലോപ്പ് ഇന്റര്വ്യൂ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് എന്നോറ്റ് 6 മാസം കാത്തിരിക്കാന് പറഞ്ഞു (ലക്ഷ്മി സാറിനെ കുറ്റം പറയാന് ഒന്നുമില്ല. അദ്ദേഹം കമ്പനി പോളിസി അനുസരിച്ച് പ്രവര്‍ത്തിച്ചു. എങ്കിലും എന്റെ ഈ കാര്യത്തില് കമ്പനി പോളിസി അപ്ലൈ ചെയ്യുന്നത് നീതിയല്ല എന്നുമെനിക്ക് അഭിപ്രായമുണ്ട്. ഒരേ ടെക്നിക്കല് ഏരിയായില് നടന്നതല്ല രണ്ട് ഇന്റര്‍വ്യൂവും എന്നത് കൊണ്ടും, ആദ്യത്തെ ഇന്റര്വ്യൂ അഭിമുഖീകരിക്കാന് ഞാന് നിര്‍ബന്ധിതനാവുകയായിരുന്നു എന്നത് കൊണ്ടും. ഇക്കാര്യത്തില് എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായമറിഞ്ഞാല് കൊള്ളാമെന്നുണ്ട്.) ഇതാണ് ഈ കഥയുടെ കാതല്.ഇന്‍ഫി എന്റെ കേള്‍വിക്കുറവ് ഒരു പ്രോബ്ലം ആയി പരിഗണിച്ചിട്ടില്ല എന്നുള്ളത് ഞാന് നന്ദിയോടെ സ്മരിക്കുന്നു, വിശ്വസിക്കുന്നു.ഞാന് ഇങ്ങിനെ വിശ്വസിക്കാന് കാരണം മാത്യൂ സാറിന്റെയും, അര്മാന് അലി സാറിന്റേയും approch ആണ്.ലക്ഷ്മി നരസിംഹന് സാറുമായി എനികധികം സംസാരിക്കാന് സാധിച്ചില്ല. അദ്ദേഹവുമായുള്ള എന്റെ സംഭാഷണം എന്റെ മേല്പറഞ്ഞ വിശ്വാസത്തിന് കുറച്ച് ഉലച്ചില് തട്ടിക്കുന്ന ഒന്നായിരുന്നില്ലേ എന്നും എനിക്ക് സംശയമുണ്ട്, ഉറപ്പില്ലെങ്കിലും.ഈ കാര്യത്തില് എനിക്ക് എല്ലാ ബൂലോകസുഹൃത്തുക്കളുടേയും തുറന്ന അഭിപ്രായമറിയാന് താല്പര്യമുണ്ട്.ഒന്ന് കൂടെ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവസാനിപ്പിക്കുന്നു.വില്‍ക്കാന് വച്ചിരിക്കുന്ന സ്വപ്നങ്ങളുടെ സീരിയസ് (Accenture, HCL & Infoys) ഞാന് നിര്‍ത്തുകയാണ്, എന്നെന്നേക്കുമായി. Cognizant, TCS, Accel Frontline തുടങ്ങിയ, എന്നെപ്പോലുള്ള ഒരു കാന്‍ഡിഡേറ്റിനെ ഉള്‍ക്കൊള്ളാന് മാത്രം Powerful Workforce ഉള്ള, കമ്പനികളും എന്നെ എന്റെ കേള്‍വിപ്രശ്നത്തില് ഊന്നി എന്നെ ഒഴിവാക്കിയവരാ,മേല്പറഞ്ഞ അത്രത്തോളമൊന്നുമില്ലെങ്കിലും.ഞാനതൊക്കെ മറക്കാണ്, താല്‍ക്കാലികമായി.മനസ്സില് കിടക്കും, പക്ഷേ പുറമേക്ക് ഒഴുക്കുന്നില്ല.എല്ലാവരും വായിക്കുക, അഭിപ്രായമറിയിക്കുക.🙂 എന്നും സ്നേഹത്തോടെ സുനില് | ഉപാസന
This comment has been removed by a blog administrator.
അനിയാഇന്റര്‍‌വ്യൂ കഴിഞ്ഞ് അനിയന്‍ ചോദിച്ച പോലെയുള്ള ചോദ്യങ്ങള്‍ ഒന്നും ചോദിക്കാന് പാടില്ല. അതൊക്കെ നമ്മുടെ ക്യാരക്റ്ററിനെക്കുറിച്ചുള്ള തെറ്റിദ്ധാരണകള്‍ക്ക് ഇടയാക്കാം. ന്യായമല്ലാത്ത പല കാരണങ്ങളും അവര് പറഞ്ഞെന്നിരിക്കും..ഒരു പക്ഷേ വെറുതേ നമ്മളെ ഒന്നു റ്റെസ്റ്റ് ചെയ്യാന് പോലും. നമ്മള്‍ നമ്മുടെ സമചിത്തത കൈ വിടാതെ, ആര്‍ട്ടിഫിഷ്യലാണെങ്കില്‍ പോലും എല്ലാം ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അങ്ങ് സ്വീകരിക്കണം. തനിക്ക് കിട്ടിയില്ല, സോറി എന്നു പറഞ്ഞാല്‍, അതെന്താ കിട്ടാഞ്ഞത്, ഇന്റര്വ്യൂ എനിക്കറിയാന്‍ പാടില്ലാത്ത ഫീല്‍ഡിലായിരുന്നു, മള്ട്ടിപ്പിള് ഇന്റര്യ്വ്യ്യ്വിന് എങ്ങിനെ പ്രിപ്പെയര്‍ ചെയ്യും എന്നൊന്നും ചോദിക്കരുത്. നമ്മുടെ ഇഷ്ടത്തിന് ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്യാനല്ലല്ലോ കമ്പനികള് ഇരിക്കുന്നത്! പിന്നെ മള്‍‌ട്ടിപ്പിളല്ല, മള്‍ട്ടിപ്പിളിന്റെ മുകളില് മള്ട്ടിപ്പിള് നേരിടാന്‍ തയ്യാറായി ആയിരങ്ങള്‍ ഇന്ത്യയില്‍ ഉണ്ടെന്നും ഓര്‍ക്കണം.എങ്ങിനേയും കയറിക്കൂടുക എന്നതാണ് വഴി.പറഞ്ഞു വന്നത്, ഉപാസനക്ക് ഇപ്പോഴും ഒരു ജോലിയില്ലെങ്കില്‍ ഇവിടെ അറിയിച്ചാല്‍ ഞാന് ഒരു വഴിയുണ്ടാക്കാം. മള്‍ട്ടി‌നാഷണിലൊന്നും അല്ല, എങ്കിലും നല്ല ഒരു കമ്പനിയാണ്. പത്തിരുന്നൂറ് പേര്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ട്. അറിയിക്കുക.ഇന്റര്വ്യൂ തരപെടുത്താം, ജോലി കിട്ടല്‍ മിടുക്ക് പോലെ. വേറെയൊന്നും, ഡിപ്ലോമയുടെ പഴക്കമോ മറ്റോ തീരുമാനത്തെ ബാധിക്കില്ലെന്നും ഉറപ്പ് തരാം.ആശംസകള്‍. നിരാശയൊക്കെ മാറ്റി മിടുക്കനാകുക. ഞാനും ഇങ്ങനൊക്കെത്തന്നെയാണെടോ ആദ്യം കയറിക്കൂടിയത്. താനും രാജാവാകും. ഡോണ്ട് വറി.
ആദ്യം തന്നെ ഞാന് ഈ തുറന്ന് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി പറയുന്നു.ചിലതിന് പ്രത്യേകം മറുപടി പറയട്ടെ.ഭായ് കരുതുന്ന പോലെ അത് ഒരു ടെസ്റ്റിങ്ങ് ഒന്നുമല്ലായിരുന്നു.ഞാന് കുറച്ചധികം ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് ഇവിടെ., ബംഗ്ലൂരില്.രണ്ട് മൂന്ന് കമ്പനികള് എന്നെ ഭായി പറഞ്ഞ രീതിയില് എന്നെ “ടെസ്റ്റ്” ചെയ്തിട്ടുമുണ്ട്.(ഞാന് പറഞ്ഞ് വരുന്നത് ‘ടെസ്റ്റിങ്ങ്’ എന്നത് എനിക്ക് കുറേയൊക്കെ തിരിച്ചറിയാം. ഇവിടെ അതിന് ഒട്ടും സാദ്ധ്യത ഇല്ല. അങ്ങിനെയായിരുന്നു സിറ്റുവേഷന്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഫേസ് ഇമ്പ്രഷന് എല്ലാം)പിന്നെ സമചിത്തത…എനിക്ക് അത് നന്നായിട്ടുണ്ട്.Cognizant എന്നെ അവരുടെ വിളിച്ച് വരുത്തി റെസ്യൂം വായിച്ച് നോക്കിയിട്ട് പിന്നെ വിളിക്കമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോഴും ഞാന് സമചിത്തത കാണിച്ചു, ഒരു താങ്ക്സ് പറഞ്ഞു കൊണ്ട്…അവസാ‍ന ഡിസ്കഷനില് കേള്‍വിക്കുറവ് കാരണം ഈ പൊസിഷനില് സെലക്ട് ചെയ്യാന് പറ്റില്ല എന്ന് Accenture Services ലെ Sumithaa Dutta മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോഴും ഭായി ഞാന് സമച്സിത്തത കൈ വിട്ടില്ല.Honeywell ല് വച്ച് രാമന് കല്യാണയുടെ HR Personels എന്നോട് എല്ലാവരും കാണ്‍കെ ““what is your basic qualification” എന്ന് ‘മധുരമായി’ അന്വേഷിച്ചപ്പോഴും, അവര് എജ്ജിനീയറിങ്ങുകാരെയാണ് അന്വേഷിക്കുന്നതെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോഴും ഭായി ഞാന് സമചിത്തത കൈ വിട്ടില്ല.ഇനിയും പറയണോ.. ഇനിയുംസമചിത്തത, സൂ‍ൂമ്യം ഭാവം ഇവയൊക്കെ ആവശ്യത്തിനുണ്ട് ഭായി..എന്നെ വിശ്വസിക്ക്.അല്ലെങ്കില് എന്നെ അറിയാവുന്ന ബ്ലോഗേഴ്സിനോട് ചോദിക്കൂ..ഞാന് ലക്ഷ്മി സാറിനോട് എന്റെ സംശയങ്ങള് ചോദിച്ചപ്പോഴും ഞാന് സൌമ്യനായിരുന്നു.ഞാനത് ചോദിക്കാന് കാരണം എന്താണെന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പോഴും അറിയില്ല.എന്റെ മനസ്സില് അപ്പോള് ഡവലപ്പ് ഫീലിംങ്ങ്സ് ആയിരിക്കാം.പിന്നെ മള്ട്ടിപ്പിള് ഇന്റര്‍വ്യൂവിന്റെ കാര്യത്തില് എനിക്ക് ഭായിയോട് യോജിക്കാന് പറ്റണില്ല.30 വയസ്സിന് മേലുള്‍ലവര്‍ക്ക് മള്ട്ടിപ്പിള് ഇന്റര്വ്യൂ പറ്റുമായിരിക്കും.അവരുടെ എക്സ്പീരിയന്‍സ് കൊണ്ട്.പക്ഷേ എന്റെ പ്രായത്തില് ഒന്നിലധികം ഇന്റര്വ്യൂ ഫേസ് ചെയ്യാന് മിടുക്കുള്ളവര് കുറവായിരിക്കും ഭായ്.കമ്പനി അവരുടെ സ്പെഷലൈസ്ഡ് ഏരിയയില് തന്നെ ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്യണമെന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം.പിന്നെ ഭായിയുടെ ഓഫര്.ലൊക്കേഷന് ഇമ്പോര്‍ട്ടന്റ് ആണ്.എനിക്ക് ബാംഗ്ലൂരിനെ സര്‍വൈവ് ചെയ്യണം ഭായ്.പിടിവാശിയല്ല. ഞാന് അത് അര്‍ഹിക്കുന്നു എന്നാണ് എന്റെ മനസ്സിലെ തോന്നല്.അതു കൊണ്ട് മാത്രം.പിന്നെ മള്‍ട്ടി നാഷണല് എന്നതൊന്നും വിഷയമല്ല ട്ടോപിന്നെ ഇന്റര്‍വ്യൂവിന്റെ കാര്യം .ഞാന് പൊതുവെ ടെക്നിക്കല് ഇന്റര്വ്യൂ പരാജയപ്പെടാറില്ല.നല്ല പ്രിപറേഷന് ഉണ്ട്.എന്റെ ഇമെയില് ഐഡി : sunilmv@gmail.com.പിന്നെ ഞാനും രാജാവാകും.അതെന്നാണെന്ന് അറിയാനാ ജീവിക്കുന്നെ.എനിക്ക് നിരാശയൊന്നുമില്ല.അതിനെയൊക്കെ അതി ജീവിക്കാന് എനിക്കറിയാം.എന്റെ ലൈഫ് അങ്ങിനത്തെയാണ്.ഒക്കെ ഒരിക്കല് ഞാനെഴുതും.ഇപ്പോ ഇത്രയൊക്കെയേ മനസ്സില് വരുന്നുള്ളൂ.വീണ്ടും കാണാം ഭായ്.നന്ദി ഈ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്ക്.കമ്പനികളെ വെറുതെ കുറ്റപ്പെടുത്തുക എന്റെ ഉദ്ദേശമല്ല ഒരിക്കലും.അങ്ങിനെ കരുതുന്നവര്‍ക്ക് അത് ചോദ്യം ചെയ്യാം ഞാന് തീര്ച്ചയായും മറുപടി ഇടും.🙂എന്നും സ്നേഹത്തോടെ ഉപാസന
ഉപാസനെ എനിക്കു ഈ ലേഖനത്തിന്റെ തൂടക്കത്തിലെ മഴ വളരെ അധികം ഇഷടപ്പെട്ടുശരിക്കും പറഞ്ഞാല്‍ ഉപാസനയുടെ വിവരണം കേട്ടപ്പോള്‍ ഞാനെന്റെ നാട്ടിലെ മഴക്കാലവും പഴയ വീടുമൊക്കെ ഓര്‍ത്തു പോയി
ഉപാസന,വായിച്ചു. ആദ്യഭാഗം അനൂപ് പറഞ്ഞതു പോലെ വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. പിന്നീടാണ് അനുഭവം ആണെന്ന് മനസ്സിലായത്. വര്‍ഷങ്ങളോളം വളരെ പ്രയാസങ്ങള്‍ സഹിച്ചാണ് പലരും വളരെ നല്ല ജോലിയില്‍ കയറുന്നത്. ആദ്യ കാലങ്ങളില്‍ നിരാശ വരുന്നതു സ്വാഭാവികം. എങ്കിലും അതുകൊണ്ട് തളരാതിരിക്കുക. തീര്ച്ചയായും വിജയം പരിശ്രമിക്കുന്നവരുടെ കൂടെ ഉണ്ടാകും. താങ്കള്‍ വളരെ നന്നായ്‌ എഴുതാന്‍ അറിയാവുന്ന ആള്‍ ആണ്. പ്രവര്‍ത്തിമേഖലയിലും വിജയിക്കും. പരിശ്രമം തുടരുക. “try and try, you will win at last” എന്ന് എന്റെ ഓട്ടോഗ്രാഫില്‍ പണ്ട് എഴുതിയ സുഹൃത്തിനെ ഓര്‍മ്മ വരുന്നു. ആശംസകള്‍!
തീര്ച്ചയായും വിജയിക്കും സുനില്
എനിക്ക് ജോലി കിട്ടിയപ്പോള്‍ അത് എന്റെ 14 ആമത്തെ ഇന്റര്വ്യൂ ആയിരുന്നു . എന്റെ കൂടി ജോലി അന്വേഷണം തുടങ്ങി എനിക്ക് ജോലി കിട്ടിയ ശേഷം 6 – 7 മാസം കഴിഞ്ഞു ജോലി കിട്ടി , ഇപ്പോള്‍ എന്റെതിന്റെ ഇരട്ടി ശമ്പളം വാങ്ങികുന്ന കൂട്ടുകാര്‍ എനിക്കുണ്ട് !! മാഷിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാന്‍ ഞാന് പഴയ ഒരു കവിത ചൊല്ലാം (ഞാന് എഴുതിയത് അല്ല) “പരിശ്രമിക്കുകില്‍ എന്തിനേയും വശത്തിലാക്കാന്‍ കഴിവുള്ള വണ്ണം , ദീര്‍ഘങ്ങലാം കൈകളെ നല്കിയത്രേ മര്‍ത്യനെ പാരിലെക്കയച്ചത് ഈശന്‍ ” — അടിപോളിയെയ്യ്യി 🙂
സുനിലേ…ഒന്നും പറയാനില്ല. എനിയ്ക്കറിയാവുന്ന കഥയാണല്ലോ. വൈകാതെ ഒരു നല്ല വഴി തെളിയും എന്നു തന്നെ പ്രതീക്ഷിയ്ക്കാം…
നല്ലതു വരും.. ആശംസകള്‍.. 🙂
തെറ്റിദ്ധരിക്കതിരിക്കാന് ഒരു കാര്യം ആദ്യമേ പറയട്ടെ.സൈഡ് പിടിച്ച് പോകുന്ന ഒരാളുടെ കമന്റ് കണ്ടപ്പോഴാണ് ഇതിനെക്കുറിച്ച് പരാമര്‍ശിക്കേണ്ടത് ആവശ്യമാണെന്ന് തോന്നിയത്.ഞാന് എന്റെ കഥയില് പറഞ്ഞ ഒരു വാചകം താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്നു.<> അല്ല.നിര്‍ബന്ധിക്കപ്പെടുകയായിരുന്നു അതിന്..!തുറന്ന് പറഞ്ഞതാ..!“സാറേ. എനിക്ക് ഈ നെറ്റ്വര്‍ക്കിങ് ഇന്റര്വ്യൂ വേണ്ട. വല്യ പിടിപാടില്ല ഈ ഏരിയയില്. ദയവായി എന്റെ ഫീല്ഡില് എന്നെ ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്യൂ” <>കഥയില് ഇങ്ങിനെയാണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നതെങ്കിലും ഞാന് ആ ഇന്റര്‍വ്യൂവിന് സാറിനോട് പറഞ്ഞത് ഈ വാക്കുകളുടെ Exact English Translation അല്ല ട്ടോ.അങ്ങിനെ തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത്. 🙂ഇത് കഥ എഴുതിയപ്പോ എന്റെ മനസ്സില് വന്ന വാചകങ്ങള്.ഒരു ഇന്റര്വ്യൂ ഫേസ് ചെയ്യുമ്പോ ഇങ്ങിനെ അറുത്ത് മുറിച്ച് ഒന്നും പറയരുതെന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യമുണ്ട്.എല്ലാം സാഹചര്യങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ചാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. സാഹചര്യങ്ങള് മനപ്പൂര്‍വ്വമുണ്ടാക്കിയല്ല.ഓവര് ആയിട്ട് വര്‍ത്തമാനമൊന്നും ഞാന് പറയാറില്ല ഇന്റര്‍വൂവിന്. 🙂ഇതേ വസ്തുത തന്നെ കഥയിലെ വെറെയും ചില ഭാഗങ്ങളില് അപ്ലൈ ചെയ്യാം.ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്ത സാറിനോട് പോളിസിയെപ്പറ്റി ചോദിക്കരുതായിരുന്നു എന്ന് ഞാന് കരുതുന്നില്ല.വാസ്തവത്തില് അത് ഞാന് ചോദിക്കാന് ഉദ്ദേശിച്ച ഒരു ചോദ്യമല്ല. (ചോദിക്കാനായി മുമ്പ് അറേഞ്ച് ചെയ്ത് മനസ്സില് വച്ചതല്ല എന്ന് ചുരുക്കം) ആ സന്ദര്ഭത്തില് അങ്ങിനെ വന്നു.എന്റെ ആദ്യത്തെ ഇന്റര്വ്യൂ പരാജയമാ‍ണെന്ന് തോന്നിയപ്പോ തോനിയ ഫീലിങ്ങ് അത്രയൊന്നുമില്ല.പക്ഷേ രണ്ടാമത്തെ വ്ജയിച്ച ഇന്റര്‍വ്യൂവിന്റെ റിസള്‍ട്ട് ആദ്യത്തെ അനാവശ്യ ഇന്റര്‍വ്യൂവില് തട്ടി പാഴായപ്പോള് എനിക്ക് കുറച്ച് കൂടുതല് ഫീലിംങ്സ് തോന്നി.അത് സ്വാഭാവികവുമാണെന്നാണ് ഞാന് അരുതുന്നത്.ആ ഫീലിംങ് ന്റെ വേലിയേറ്റത്തിലാണ് ഞാന് ആ പോളിസി ചോദ്യം സാറിനോട് ചോദിച്ചത്. അതിലെ തെറ്റും ശരിയും ഒന്നും ഞാനപ്പോള് ചിന്തിച്ചില്ല.പിന്നെ മള്ട്ടിപ്പിള് ഇന്റര്‍വ്യൂവിന്റെ കാര്യം.എനിക്ക് ഇപ്പോത്തന്നെ രണ്ട് ഏരിയായിലെ ഇന്റര്വ്യൂ അറ്റന്റ് ചെയ്യാനറിയാം. (വിന്ഡോസ്, സോളാറിസ്. സോളാറിസില് കുറച്ച് കൂടെ എക്സ്പീരിയന്‍സ് കിട്ടിയാല് HP-UX, IBM-AIX, Linux എന്നിവയും ഹാന്‍ഡില് ചെയ്യാന് പറ്റും.)ഇരുപത്താറ് വയസ്സുള്ള ഒരു വ്യക്തിക്ക് ഇത്രയൊക്കെയേ പറ്റുകയുള്ളൂ എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്.തിരുവനന്തപുരത്തുള്ള എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് പറഞ്ഞ അഭിപ്രായവും ശ്രദ്ധേയമാണ്.ഞാന് CCNA ലോഗോ റെസ്യൂമില് വച്ചിരിക്കുന്നത് കൊണ്ടായിരിക്കാം എന്നെ നെറ്റ്വര്‍ക്കിംങ്ങ് ഏരിയയില് ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്തതെന്ന്.അത് വളരെ ശരിയായ ഒരു നിരീക്ഷണമാണ്.പക്ഷേ ഇന്‍ഫോസിസ് മാത്രമെന്തേ എന്നെ നെറ്റ്വര്‍ക്കിങില് ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്തതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല (രണ്ടാമത്തെ ഇന്റര്‍വ്യൂവില് അവര് എന്നെ ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്തത് എന്റെ സ്വന്തം ഏരിയയിലും..!).ഞാന് എല്ലാ കമ്പനികള്‍ക്കും അയച്ചു കൊടുക്കാറുള്ള റെസ്യൂം തന്നെയാണ് ഇന്‍ഫിക്കും അയച്ചത്.മറ്റ് കമ്പനികള് എന്നെ ടെക്നിക്കല് സപ്പോര്‍ട്ട് ഏരിയയില് ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്തപ്പോള് ഇന്‍ഫി മാത്രം മാറ്റി ചിന്തിച്ചു..!ഞാന് കരുതുന്നത് എന്നെ ആദ്യം റഫര് ചെയ്ത വ്യക്തിയുടെ നോട്ടപ്പിശകാണെന്നാണ്.റെസ്യൂം കുറച്ചെങ്കിലും വായിച്ച് നോക്കാതിരിക്കുന്നത് മൂലമുണ്ടായ ഒരു പിശക്.പരാതിയല്ല ഇത്.എന്റെ കാലക്കേട്..! അത്രയേയുള്ളൂ. 🙂CCNA ലോഗോ ഞാന് വച്ചിരിക്കുന്നത് ഒരു അഡീഷണല് ക്വാളിഫിക്കേഷന് ആയിട്ടാണ്. എന്റെ മെയില് വര്‍ക്ക് ഏരിയ ആയിട്ടല്ല.അത് വയ്ക്കാതിരിക്കാന് എനിക്കാവുമില്ല. I tried hard to get it on 2003.എന്നും സ്നേഹത്തോടെ ഉപാസന
ഉപാസനേ..,പോസ്റ്റ് വായിച്ചു…ജീവിതത്തിലെ നൊമ്പരങ്ങളെ മുന്നില്‍ വരച്ചു കാണിക്കുന്ന ഈ പോസ്റ്റ് വായിച്ചിട്ട് എന്തു പറയണമെന്ന് അറിയില്ല..പറഞ്ഞാല്‍ തന്നെ അതു ജീവനില്ലാത്ത വെറും വാക്കുകളായി മാറുമോയെന്നും അറിയില്ല…നൊമ്പരങ്ങളൊരുപാട് തരുന്നത് പിന്നീട് വരാന്‍ പോകുന്ന സന്തോഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നോടിയാണെന്ന് കരുതുന്നു ഞാന്..ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ മുന്നോട്ടു പോകൂ..തുറക്കപ്പെടുവാന്‍ വേണ്ടി വാതിലുകള്‍ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവും…തീര്ച്ചയായും വിജയം കൂടെ വരും….എഴുത്ത് ഏറെ ഇഷ്ടായീ…ഇനിയും തുടരുക ..ആശംസകള്‍…
സുനിലേ, ശുഭാപ്തി വിശ്വാസത്തോടെ അന്വേഷണം തുടരുക..
സുനീ,തുടക്കത്തിലെ മഴ ഒരുപാടിഷ്ടമായി..ഒട്ടും സങ്കടപ്പെടാതെ തികഞ്ഞ സമചിത്തതയോടെ,അതിഭാവുകത്വമില്ലതെയാണ് ജീവിതാനുഭവങ്ങള്‍ വിവരിച്ചിരിക്കുന്നതെങ്കിലും വായിച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോള്‍………………………………………………………………………🙂
മാഷേ, പോസ്റ്റ് വളരെയിഷ്ടപ്പെട്ടു. ഒട്ടും വൈകാതെതന്നെ, പുതിയ ജോലിയില്‍ പ്രവേശിച്ച്, ആ വിജയ ഇന്‍റ്റര്‍വ്യൂവിന്‍റ്റെ കഥ പോസ്റ്റുചെയ്യാന്‍ ഇടവരട്ടെ…………….പ്രാര്‍ത്ഥനകളോടെ,-ബൈജു
പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍. 🙂
സുനില്, തീര്ച്ചയായും ആ ഉറച്ച ശുഭാപ്തിവിശ്വാസം സുനിലിനെ ഉയരങ്ങളില്‍ എത്തിക്കും……ഒരിക്കലും ആശ കൈവെടിയരുത്.സുനില് രാജാവല്ല, മഹാരാജാവു തന്നെയാകും.ഈശ്വരന്‍ അനുഗ്രഹിക്കട്ടേ.പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ….
സുനിലെ,എനിയ്ക്കറിയാവുന്ന ഒരു ഫോറംഉണ്ട്,ചിലപ്പോള് സഹായകമായെക്കും.ഞാന് മെയില്‍ചെയ്തുതരാം.
ഇത്തിരി, ഒന്നു വേദനിച്ചു ഇതു വായിച്ച്.൧-ഉം ൨-ഉം ഭാഗങ്ങള്‍ ഞാന് വായിച്ചില്ല, നോക്കിയിട്ട് വരാം…
സുനീ,ഈ പോസ്റ്റ് മുന്‍പ് ഇട്ടതു പോലെ…നല്ലതു വരട്ടെ എന്നാ‍ശംസിച്ചുകൊണ്ട്…
സുനില്, ധൈര്യപൂര്‍വ്വം എല്ലാ ജീവിതയുദ്ധങ്ങളും നേരിടാന്‍ കഴിയട്ടെ. കൂട്ടത്തില്‍ പറയാതെ വയ്യ, മനോഹരമായ എഴുത്താണ് സുനിലിന്റെ.
ബാജി ഭായ്,സൈഡ് പിറ്റിച്ച് പോകുന്ന ഒരാള്‍,അനൂപ്,വല്ലഭന്‍ ഭായ്,പ്രിയേച്ചി,സംഭ്രമജനകന്‍,ശ്രീശോഭിന്‍,റഫീക്ക്,Rare Rose,ജഹേഷ് ഭായ്,അഗ്നേയ ചേച്ചി,ബൈജു ഭായ്,അപര്‍ണക്ക്,ഗീതേച്ചി,ഭൂമിപുത്രി,തസ്കരവീരന്‍,ശ്രീച്ചേട്ടന്,Sree ചേച്ചിക്ക്,എല്ലാവര്‍ക്കും ഉപാസനയുടെ കൂപ്പുകൈ.🙂 എന്നും സ്നേഹത്തോടെ സുനില് | ഉപാസന
സംഭ്രമജനകന്‍,ബൈജു, റെയര്‍ റോസ്, തസ്കരവീരന്‍ തുടങ്ങിയ “എന്റെ ഉപാസന” സന്ദര്‍ശിച്ച നവാഗതര്‍ക്ക് സ്വാഗതം.വല്ലഭന്‍ ഭായ് (കുറുപ്പേട്ടാ) : പ്രോത്സാഹനങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി. 🙂സംഭ്രമജനകാ : കവിതക്ക് നന്ദി ട്ടോ. 🙂റെയര്‍ റോസ് : ആശ്വാസവാകുകള്‍ ഒക്കെ കര്‍ത്തവ്യം മറക്കുന്ന ഒരു സന്ദര്ഭത്തില് മൌനിയാവാതെ തരമില്ല. നന്ദി 🙂ജഹേഷ് ഭായ് : ഞാന് ഇപ്പോഴും ഓപ്റ്റിമിസ്റ്റിക് തന്നെയാണ്. പക്ഷേ കമ്പനികള് എന്നെയിട്ട് തട്ടിക്കളിക്കാന്‍ തുടങ്ങീട്ട് കുറേ നാളായേ. 🙁നന്ദി 🙂ബൈജുവേ : പുതിയ ഒരു നല്ല വര്‍ക്ക് കിട്ടിയാല് ഞാന് ഒരെണ്ണം ഇടും. “അശ്രുപൂജ”സ്റ്റൈലിലുള്‍ല ഒന്ന്. നമക്ക് കാത്തിരിക്കാം. 🙂അപര്‍ണാ : എല്ലാവരും പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് തുടങ്ങീലോ. 😉 ദേ താഴെ ഗീതേച്ചീം പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു 🙂പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചതൊന്നും ഇന്ന് വരെ ശരിയായിട്ടില്ല. പണ്ടത്തെ റിബലിസത്തിന്റെ സൈഡ് എഫക്ട് ആയിരിക്കാം കാരണം. നന്ദി ട്ടോ പ്രാര്‍ത്ഥനക്ക്. 🙂ഗീതേച്ചി : ഗീതേച്ചി ഒടുക്കം അതും പറഞ്ഞു. മഹാരാജാവ്..!അത്രയൊന്നും വേണ്ടട്ടോ. ഒരു ചിന്ന രാജാവായാ മതി. 😉നന്ദി.ജയശ്രീ ചേച്ചി (ഭൂമിപുത്രി) : ഞാന് ആ ഫോറത്തില്‍ രഫിസ്റ്റര്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇനിയെന്താ വേണ്ടതെന്ന് ഒരു നിശ്ചയവുമില്ല. 🙂നന്ദി, വളരെ. 🙂തസ്കരവീരാ : HCL and Accenture Editions ആണ് ഇതിലും ഗംഭീരം നോക്കിയേക്ക്ക്. 🙂sree : ചിലര് ഒളിയുദ്ധമാണ് കളിക്കുന്നെ. അഭിനന്ദങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി. 🙂എല്ലാവര്‍ക്കും നന്ദി.🙂 എന്നും സ്നേഹത്തോടെ ഉപാസന
എല്ലാം നല്ലതിനാടാ..എല്ലാത്തിനും അതിന്റേതായ സമയമുണ്ട് ദാസാ!!
ഉപാസന, എനിക്കു മനസ്സിലാകും താങ്കളുടെ വികാരം..തല്‍ക്കാലത്തേയ്ക്കു കാള്‍ സെന്റര്‍ ജോലി നോക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു കൂടെ.എന്റെ ID ലെയ്ക്കും Resume അയയ്ക്കാമോ.എനിക്കു വാഗ്ദാനങ്ങള്‍ ഒന്നും തരാനില്ല..എന്നാലും. ശ്രമിക്കാമല്ലോ.
നല്ല പോസ്റ്റ്
ജൂലൈ 30 ന് 6 മാസം തികഞ്ഞിരുന്നു.ഇന്‍ഫോസിസിലേയ്ക്കുള്ള എന്റെ പ്രയാണം പോളിസികള്‍ സൃഷ്ടിച്ച വാതിലില്‍ തട്ടിത്തകര്‍ന്നിട്ട് ജൂലൈ 30 ന് ആറ് മാസം..!ഈ ആറ് മാസത്തിന് ശേഷവും എന്റെ മനസ്സും ഞാനും പ്രതീക്ഷാനിര്‍ഭരമായിരുന്നു.ഇനിയും ഒരു ഇന്റര്വ്യൂ അവിടെത്തന്നെ തരപ്പെട്ടാല്‍ അതില്‍ വിജയിക്കാമെന്നുള്ള ആത്മവിശ്വാസത്തിന്മേല്‍ എന്റെ മനസ്സും ഞാനും അപ്പോഴും പ്രതീക്ഷാനിര്‍ഭരമായിരുന്നു.Enable India യിലെ മാഢം പറഞ്ഞു.“സുനില്, ഞങ്ങള്‍ ഒരു റഫറല്‍ ലെറ്റര്‍ തരാം അര്മാന് അലി സാറിന്. സുനില് ഒന്ന് കൂടെ ട്രൈ ചെയ്ത് നോക്കൂ.”നന്ദി പറഞ്ഞു അവരോട്.പക്ഷേ അര്മാന് അലി സാറിനെ കാണാനായില്ല. പകരം ഒരു ഇമെയിലിലൂടെ റെസ്യൂം അയക്കാനുള്ള നിര്‍ദ്ദേശം മാത്രം. 🙁ആറ് മാസത്തിന് ശേഷം ഇന്ന് എനിയ്ക്ക് മുന്നില്‍ വഴിമുടക്കികളായി പോളിസിയില്ല.പക്ഷേ മുമ്പ് തടസപെടുത്തിയ എന്തോ ഇന്ന് എന്റെ മുന്നോട്ടുള്ള പ്രയാണത്തെ വീണ്ടും തടയുന്നു.ഇനി ഇന്റര്വ്യൂ കിട്ടിയാല് അവര് ചോദിച്ചേക്കാം.“കഴിഞ്ഞ ആറ് മാസം ജോലിയില്ലാതിരുന്നതിനാല്‍ സെലക്ട് ചെയ്യാന് സാധ്യമല്ല” എന്ന്. :-)))ആ ആറ് മാസത്തിനുള്ളില്‍ ഞാന് സൃഷ്ടിച്ച അവസരങ്ങളെപ്പറ്റിയൊക്കെ അവര്‍ക്കറീയാമോ.അവര്‍ക്കറിയേണ്ടെന്നും ചിലപ്പോള് പറഞ്ഞേക്ക്കാം.ഞാന് കാത്തിരിയ്ക്കുകയാണ് അത്യാവശ്യമെങ്കില്‍ പോളിസികളേയും ബ്രേക്ക്ക് ചെയ്യാന് ധൈര്യമുള്ള ഒരു കമ്പനിയെ. അങ്ങിനെയും ചിലവ ഉണ്ടെന്ന് ഞാന് വിശ്വൈക്കട്ടെ.🙂 എന്നും സ്നേഹത്തോടെ സുനില് || ഉപാസന
ഒരു നല്ല നാളെ ഉപാസനയുടെ ജീവിതത്തില്‍ തീര്ച്ചയായും വരും. Have you ever applied to Carmatec IT Solutions Bangalore? It is a small company.
Dear Nilave,Carmatec IT Solutions, Bellandur village…I know that company well.One of ma Intimate friend <>Joe Sixon<> worked there for two more years. at the time of resigning he was team lead.Now he in HP.Two of ma close friends are still working at Carmatec IT Solutions. I am not naming them (i named sixon because he is not in carma now 🙂 )Sixon is helping me in all possible ways, even now. we had meet last week too 🙂Ma post < HREF="http://enteupasana.blogspot.com/2007/12/blog-post_02.html" REL="nofollow">Azrupooja<> is about him.note his comment in it as “Bhai”.I am sure that he tried for me at carma even he had not told anything like that to me. matters which was not a success, he will omitt without gaving a hint…I typed these all thinking that you worked once in carma. if so then you might know him.🙂for any query you can reach me at sunilmv@gmail.com🙂 UpasanaOff Topic : I may delete this comment later. 🙂
ഇത്രയും വിശദമായ ഒരു മറുപടി പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. സിക്സണെ അറിയാം. എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും നേരുന്നു.
ഉപാസന,ഞാന് വൈകിയാണിവിടെയെത്തിയത്.‘വില്‍ക്കാനുണ്ട്…സ്വപ്നങ്ങള്‍’ വായിച്ചു. അതിനു മുന്‍പ് ഈ ഓണപ്പോസ്റ്റും.കണ്ണുകള്‍ അറിയാതെനിറഞ്ഞൊഴുകി..എല്ലാം ശരിയാകും മോനേ..ബൂലോകത്ത് എത്ര സുമനസ്സുകളാണ്.അഭിപ്രായങ്ങള്‍ വായിച്ചപ്പോള്‍ മനസ്സു തണുത്തു.അവരോടൊപ്പം എന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥനയുമുണ്ടാവും.എത്ര നന്നായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു.അതു തന്നെ വലിയ അനുഗ്രഹമല്ലേ?നന്മകള്‍ നേരുന്നു.
Best wishes…!!!
മഴക്കാലം ആസ്വദിച്ചൊരു പ്രതീതി.പിന്നെ എല്ലാവിധ ആശംസകളും നേരുന്നൂ..
നല്ല ലയനസുഖമുണ്ടായിരുന്നു ഇടയ്ക്ക് വെച്ച് മഴ നിന്നപ്പോള്‍ ആ സുഖം നഷ്ടപ്പെട്ടു. പിന്നെ താങ്കളുടെ ഇന്റര്വ്യൂ അതൊരു ജീവരേഖയല്ലേ എന്ന് സമാശ്വസിച്ചു.
AV,無碼,a片免費看,自拍貼圖,伊莉,微風論壇,成人聊天室,成人電影,成人文學,成人貼圖區,成人網站,一葉情貼圖片區,色情漫畫,言情小說,情色論壇,臺灣情色網,色情影片,色情,成人影城,080視訊聊天室,a片,A漫,h漫,麗的色遊戲,同志色教館,AV女優,SEX,咆哮小老鼠,85cc免費影片,正妹牆,ut聊天室,豆豆聊天室,聊天室,情色小說,aio,成人,微風成人,做愛,成人貼圖,18成人,嘟嘟成人網,aio交友愛情館,情色文學,色情小說,色情網站,情色,A片下載,嘟嘟情人色網,成人影片,成人圖片,成人文章,成人小說,成人漫畫,視訊聊天室,性愛,a片,AV女優,聊天室,情色
AV,無碼,a片免費看,自拍貼圖,伊莉,微風論壇,成人聊天室,成人電影,成人文學,成人貼圖區,成人網站,一葉情貼圖片區,色情漫畫,言情小說,情色論壇,臺灣情色網,色情影片,色情,成人影城,080視訊聊天室,a片,A漫,h漫,麗的色遊戲,同志色教館,AV女優,SEX,咆哮小老鼠,85cc免費影片,正妹牆,ut聊天室,豆豆聊天室,聊天室,情色小說,aio,成人,微風成人,做愛,成人貼圖,18成人,嘟嘟成人網,aio交友愛情館,情色文學,色情小說,色情網站,情色,A片下載,嘟嘟情人色網,成人影片,成人圖片,成人文章,成人小說,成人漫畫,視訊聊天室,性愛,a片,AV女優,聊天室,情色